|
Normal...
(Necat Dilaver) 22 Ekim 2010 |
Toplumsal Olaylar |
| |
 Her ‘anormal’ durum veya olay veya olgu normalden daha normaldir. Anormallikleri normal olarak kabul etmeyen her sistem çökmeye mecburdur. Bu sistem bir insansa mutsuzluğa mahkûmdur. Yok, bu bir Tanrıysa ölmeye mahkûmdur…/Normal, düşünebilen bir organizma hatta oluşumdur. /Normal, inadına yaşamaktır…
|
|
|
BAYAT HAYATLARA...
İnsan dediğin ancak köleyken mutlu
sen en iyisi
bas üstüne o kurbağa misali insanların
çiğne ayaklarının altında
onlar değil miydi kurallar yaratıp uymayan
onlar değil miydi kitaplar yazıp bir daha yazan
ve onlar değil midir yarattıklarına tapan
insan dediğin kanalizasyondaki bok
onlar değil midir aralarından en pisini 'baş' yapan
onlar değil midir o baştan merhamet dilenen
onlar değil midir o baş uğruna kıç olan
nefret etmeli insan olmayan insandan
nefret etmeli onlardan
insan dediğin satılık
uydurduğu değerlere köle olan varlıktır insanoğlu
hele 'halk' dediğin; eblehler topluluğu
satılık eblehler topluluğundan ne beklersiniz ki
savaş, ölüm, kirlilik, bayağılık, bencillik....
ki bunlar asıl dostlarıdır insan olmak isteyen insanların
nefret etmeli insan olmayan insanlardan
nefret etmeli onların yapacaklarından...
bir sinek kadar sevmemeli onları...
'AN'LARA...
Her yerde kimsesiz ayak izleri ve dertsiz ve yarınsız ve bengisel.
Oturduğun zaman diliminde kendi popo izlerin.
En’lerle dolu egon.
Bas üstüne insanların. Yoksa yok olursun. Homo humuni lupus-insan insanın kurdudur-
‘Yok olmayı istemeli insan’ denmiş. Ama var mı o kadar korkağımız ya da cesurumuz?
Oysa; insan evrenin merkezinde değil miydi?
Her hücremizle bağlı değil miydik bu evrene ya da bir sonraki evrene.
Eve git. Annenin karnına. Unutma; Tanrı kovdu oradan seni.
İnadına boş ver. İnadına kapan geleceğine, yaslan kendine.
Saçma rastlantılar, rastlantılar zaten saçma, saçmalama. O hak Tanrı’nın.
Niye uğraşıyorsan Tanrı’yla veya niye ayırıyorsan apostrofla.
İnsan ol önce sonra yok olursun zaten. İnsan olmadan ölünmez ki.
İnsan olmadan hiçbir şey olunmaz ki.
İnsanmış her şeyin ölçüsü. Zavallı insanlar. Tartı misali.
En iyisi hiç doğma. Dön Tanrı’nın yanına, ama kira peşin.
Boş ver, yaşamaya bak veya ölmeye.
Git seviş.
Git yemek ye, işe.
Git iç, ne istersen.
Git yaşa ya da öl.
Git, yaşamaya bak.
Dur veya.
KUTSAL KELİMELER...
Size yaşamayı emrediyorum. İnsanca çok insanca.
İnanmayın doğrulara ve dilencilere.
Ölmeyin hiçbir şey uğruna.
Hiçbir şeysiniz çünkü.
İnanmayın bana bile.
Sakının insancıklardan ama öldürmeyin onları. Onlar sizin yolunuza gelecektir. Yolunuz yol ise.
Öyle ki sizin her şeye gücünüz yeter. Her şey ve hiçbir şeysiniz.
Ama unutmayın elbet vardır sizden daha siz ve çoktur.
Öğrenin hiçbir şey bilmemişçesine. Ama bilin ki yapmadan öğrenilmez.
Size yaşamayı emrediyorum. İnsanca daha insanca.
|
|
11.03.2010 14:19:52
|
Kitap yazmaya devam... |
| |
| Kitabım 'Sarı Bank - Hayat' biteli neredeyse dört ay oldu. Yazarken ve yayınevine postalarken duyduğum heyecanın yerini artık 'boşluk hissi' aldı... İyi ki İzedebiyat var... |
|
|
27.12.2009 12:57:27
|
Kitap yazmaya devam... |
| |
"Boşluksuz Bir Yazı."
'Sarı Bank' adlı kitabım biteli neredeyse on beş gün oldu... Okumam lazım... |
|
|
