O kıza aşık olmasaydı, babasına küfür etmeseydi, hiç yaşamasaydı, fesleğeni sulamayı unutmasaydı, daha çok para kazansaydı, o kadını becerseydi, onları söylemeseydi, bir de kız çocuğu olsaydı, evlatlık alsaydı, denize sıfır arsayı alsaydı, o kadınla beraber olsaydı, o yaşlı kadınla yatmasaydı, daha az yakan bir araba alsaydı...

Önce ekmeği kızartmak, üstüne tereyağı ve incir reçeli sürmek sonra da sevişmek lazım/ Ekmek ile yarışmak/ Ağzın incir reçeli kokarken öpüşmek/ Severken sevilmek/ Koşabilirken koşmak lazım/ Aslında anlamak lazım: Yok'un var olabilmesi için 'var'lık şartsa ki şarttır: 'Var'ın yok olabilmesi olanaksızdır/

Hayatı hayat ile doldurmak / İçmek, sarhoş olmak lazım /

Kabul... / Bir süreliğine / Bir insandan başka bir şey

Çay/ Şeker/ Kaşık/ Bardak/ Ses/ Tanrı/ El/ Beyin...
Şekerin karıştırılma sesinden kim sorumludur? Bu sesten kim rahatsız olur? Bu sesi nasıl azaltabilir veya yok edebiliriz? Bu saçma yazıyı kim okur? Tanrı var mıdır?

Kısa bir tanıtım yazısı minderin üstündeki netbukta hatta belki de 've' netbukla yazılır mı? P,ç,t,k kuralına bak sen, hemen nasıl da yumuşayıverdi... Yumuşayıvermek: Komik... Gerçekten neyi tanıtmalı bu yazı ki kısa olsun... Türkçede ne kadar bağlaç var. Tanıtım yazısına yer kalmadı...

Hayat kadar yalnızım / Tik tak... / Hayat benim kadar

Arsız anlarla doldurmaya çalıştığımız kocaman bir boşluktur hayat / İyi de bu yalnızlıklara

\*Yazdığını hiç bir şart altında silmemek ve değiştirmemek, estetik dâhil her hangi bir kaygıyla yazmamak, akıl

Sevsek / Ölsek / Ya da hiç yaşamasak

Koca bir 1'dir insan / Yalnız, yapayalnız bir veya birkaç hatadır hayat…

Sahipsiz bir sürü dert matemini bekliyor. Beklesin.../
Garip huylu bir tümördür bu hayat, bu hayat yaslarla dolu beyin kıvrımları ve yaşlarla dolu bir bardaktır, ince belli bir bardaktır bu hayat. Sanki başka bir hayat varmış gibi; inadına bu hayat.../
Mutlu bir kağıt parçası gibidir

Sevsen / Ölsen / Ya da hiç yaşamasan

Hayat olur anlarsın / Dişlek bir fahişenin orgazm sıvısıdır ölüm /

Nasıl anlatsa / Yalnızlıklarımı bu eller / Nasıl sevse gözlerin

Her ‘anormal’ durum veya olay veya olgu normalden daha normaldir. Anormallikleri normal olarak kabul etmeyen her sistem çökmeye mecburdur. Bu sistem bir insansa mutsuzluğa mahkûmdur. Yok, bu bir Tanrıysa ölmeye mahkûmdur…/Normal, düşünebilen bir organizma hatta oluşumdur. /Normal, inadına yaşamaktır…

BEN... / Büyük büyük harflerle / BEN... /

Kalbinde âşık olduğun kadının tırnak izleri/
Parmakların renksiz bir pisuvarın simetrik delikleri/
Kanıyor/
Hayatın kanıyor/
Anla/

Ben size var olun demedim mi? / Her şeye rağmen ve inadına var

Ağlama / Yalandan da olsa ağlama / Nasıl olsa seveceğim