|
Vazgeçiþtir.
Hayatýn kendi aralýðýnda bir baþka teneffüstür.
Kabulleniþtir.
Yamalý yollarý, bulutlu havalarý, kalem karasý denizleri kabulleniþ...
Görebileceðini, görüp yaþadýðýný kabulleniþ...
Yansýmadýr.
Fotoðraf karelerine hapsedilmiþ anýlarýn hatýrlanmasý içindir þehirler.
Yanýlsamadýr.
Bir su birikintisinin üzerine þavký düþmüþ katedrallerdir ayak bastýðýn.
Varsayýmdýr.
Hesapla(þ)malarýn, baþka dillerde kaybolmalarýn, büründüðün milliyetin varsayýmlarý...
Kimliklerimizdir.
Güneþ gözlüklerimiz, ayakkabýlarýmýz, ojelerimiz veya þapkalarýmýz deðil.
Varolduðumuzu anlamlandýrdýðýmýz geçiþ ve geçiþtirmelerin benzerlikleridir.
Ruhlarýmýzdýr.
Daha çýplak olmanýn, daha cesur olmanýn, masalsý doku hücreleridir soluklarýmýzýn.
Aslýnda her þey alýþkanlýðýn akýþkanlýðýdýr.
Hayatlarýmýzdan söküp atmayý beceremediðimiz etiketlerimizin, kafamýzdan silemediðimiz deðerlerin, ‘buna’ ‘bu’ dediðimizin kalýplarýdýr, boyunduruðunda yaþadýðýmýz...
Þehirlerdir alýþkanlýklarýmýz.
|
|
03.01.2016 11:42:39
|
Hayatýmýn Tatlýlýklarý |
| |
Lokumu seviyorum. Çifte kavrulmuþ fýndýklý ve güllü lokum istiyorum. Yurtdýþýndaki baklava ve lokumlarýn ne kadar kötü olduðunu aklýnýza gelmez. Her seferinde ne zaman yeni bir lokum kutusu görsem denemek için uzanýyor, neredeyse hepsinde hayal kýrýklýðýna uðruyorum. Baklavalar da nedense daha kuru kalýyor. Sabahýn 4:30 ve ben hala ayaktayým. Bazen uyumadan rüya görmek gerekir. Çok yakýnda diþlerimi fýrçalayýp yatacaðým. Geçen ay bu saatlerde çamaþýr toplamak için dýþarý çýkmýþ ve iki saat boyunca þehri turlayýpta yaðmurda sokakta gece yarýlarý kadýn baþýma dolaþmýþtým. O günü hatýrladýkça içim eriyor. Memnuniyet yayýlýyor.
Acýktým ve iþtahýmý bastýramýyorum. Parmaklarým yaðlanmadan ayrýlýyorum klavyenin baþýndan. Sýcak yataðýma dönmeliyim. Uyku haram deðil. |
|
|
