Taş Kesil Kalbim
üzerine akan gözyaşları sabrını tüketiyor / vuslatı kaf dağının ardında görüyor
üzerine akan gözyaşları sabrını tüketiyor / vuslatı kaf dağının ardında görüyor
ben / hasret çölüne düşen / veca sağanağında
Bayram, kendisi için bambaşka bir dünyanın kapılarını açacak olan müjdeden habersiz, son zille birlikte defterini, kitabını çantasına doldurdu. Neredeyse bir komandonun dağlarda gezerken sırtında taşıdığı kadar ağır olan çantasını omzuna atarak sallana sallana dolmuş durağına doğru yürüdü. Durakta kendilerini alacak servisi bekleyen diğer öğrencilerin aralarındaki konuşmaları duyduğu her
Kezban Nine, gözüne Kamil Dede’nin koltuğunun altında ilişen şeyin ne olduğunu merak etmiş etmesine ama uzun zaman önce bıraktığı gibi ne Kamil Dede’nin kolunun altındakini ne de niçin onu aldığını sormuş.
Koşar adım ilerliyordum en sonunda durmam gereken bir yerde duramadım ve ne olduğunu anlamadan kendimi kayanın ucuna asılmış kemente sarılmış olarak buldum. Çocuklar bağrışıyordu ama onları göremiyordum. Yardım edin, buradayım, diye cevap verdim onlara.
Yürekler dönüyor, durmak bilmez bir hızla / Mezar taşları hayata bir ışık
"ne istiyorsunuz benden? / silahınız bıçağınız da vardır sizin /
Kullanmayı bilemedim bana bahşedilmiş kalemi / Çok az kaldı /
Soyunun insanlar! / Kandırmayın kendinizi / Biz insanız diye
işte getiriyoruz, / dünyaya verecek nefesi kalmayan / sahte sevgilere
Hayatın kavga bitmez sürekliliğinde / Ömrün devam ettiği her an /
söylemeyi unutmuşlar / gözler çakmak çakmak olur görünce / kalp
evin kapısında hala duruyordu adın / zihnimde hatıraların ve efkarın gibi
efsanevi aşkların / sessiz çığlıkları inliyor bozkırda / bir duyan
Dadaşlar Diyarı'nın ihtiyar delikanlısı, / kahverengi gözlerindeki sevgiyle bakmayı öğrendim insanlara. Pos bıyığınla
Bakışlar seziyorum aldırışsız, acımaklı / görmüyorlar / Köhne bir duvar
Bir zamanlar vardın / Şimdi de varsın / Ama artık
Kafasına takılanları kelimelerle paylaşayan brisiyim.
Şu ana kadar şiir demeye bile cesaret edemediğim dizeler döktüm kağıda bu dizelerin yanında öykü çalışmalarıma devam etmekteyim.
Sakarya
Henüz o kadar olmadı