Dünyaya veda etmiş canlıların dünyada yaşayan nefesi
canlı beşerin hayatından daha da tertipli
her an ilah-i kelam inler semaında
yaşayanlardan, yüreğinde korku bulunan
bin kez daha tövbe eder gezerken kabirlerin civarında
insan ölümü daha yakın hisseder her zamankinden
sanki ölülerin,
"geleceksin aramıza!" çığlıkları yankılanır kıranköy'de
elbette!
bu kaçınılmaz son beşer için
lakin farkında olan kim?
orada yatıp kalkmak geliyor içimden ki
ölümü hiç mi hiç unutmamak için...
onlar şimdilik mutlu
ya biz yaşayan ölüler
daha ne kadar işkence edeceğiz bu saf ruhumuza
herhalde yapışınca Azrail boynumuza
işte o zaman nihayete erecek ruhun bu işkencesi
ya da şehvet-i nefsi basınca kor aleve...
