ergun tekkalmış
Aruz Suz Rubâiler ,,,
belki içip içip sarhoş gelicem kapına betim benzim sapsarı / ayaklarımda sanki ilk
Aruz Suz Rubâiler...
gerek kalmadı aşka ölüm süpürdü hepsini / ıssız bir çöl bırakıp ardında çekti
Aruz Suz Rubâiler ,,
ne unutkansın sen âdemoğlu yâ / daha dün can atıp duruyordun ya hayata
Aruz Suz Rubâiler.
kime bu isyanın kim anlar seni / hırsından eşelesen toprağı hep insan kemikleri
Aruz Suz Rubâiler,
süslü sözler bekleme benden ey sevgilim / ben imgelerden gizlerden sırlardan kurtulmuşum
Aruz Suz Rubâiler
suya kandım önce susuzluğumu giderir diye / baktım olmadı şaraba çevirdim testimi kanayım
Aruz - Suz Rubailer
yarına bir sözüm var hiç alınmasın / ister kırsın beni isterse hiç kâile
Aruz Suz Rubailer -
dokunduğun herşey titrer sonsuza ey sâki / bir gitarın tellerinde bulursun kendini
Aruz Suz Rubailer.
her günaha battı ruhum sonunda işte / yanlızca parmak uçlarım gözüküyor balçığın üzerinde
Aruz'suz Rubailer ,
şeytan kasıklarında mı dolaşır sadece / kesip atsam uzvumu kurtulur muyum söyle
Aruz'suz Rubailer .
sıranı bekle sıra sana da gelecek / kırdığın kadehler bir bir birleşecek
günlük
Tanıtım
kalbinden sızanları mürekkebe bulayan biriyim...
Geçmiş
uzaklardan geliyorum yüzüm gözüm toz toprak yırtık pırtık üstüm başım susamışım en çok biraz da acıkmış teselli için değil ulaşmak içindi kapına başım önde geliyorum uzaklardan...
Konum
istanbul
Benzer Yazarlar
bazen kendim
