Yağmurda
kimsesiz hüzünler dolaşırdı şehrin ara sokaklarında.. kimsesizdi hüzünler, sahipsiz.. kime denk gelirse onun gözlerini ıslatırlardı, yaşama
kimsesiz hüzünler dolaşırdı şehrin ara sokaklarında.. kimsesizdi hüzünler, sahipsiz.. kime denk gelirse onun gözlerini ıslatırlardı, yaşama
Soğuk odalarda yaşar bizim gibiler.. / Üşümek nedir bilmez, /
Şehrin ışıklarıyla oynayan bir çocuk tanrı.. / Birini yakıp diğerini söndürüyor
Seni özledim / Mumu olmayan şamdanlar gibiyim / Yalnızım
Göz yaşlarımla yıkadım / Meleklerin lanetlediği bu boş şehri /
Yine aynı eski korkular / süzülüyor pencereden içeri.. / Kimse
Sihirli bir yolculuk başlıyor / Uzak ve nemli iklimlere doğru /
Vakti varken / Gülümsemeli insan.. / Çiçek toplamalı,
Paramparça aşkları vardı çocuğun / Hastalıklı ilişkilerden kaçamıyordu.. / Sonbahar
Gökyüzüyle dertleşmeyeli konuşmayı unutmuşum, besbelli / Yenilgiyi kabullendiğimden beri okşayan yok gözlerimi
..Ve çocuk yine “keşke” dedi. / Çünkü onun dualarını kabul edecek bir tanrı
Bakma öyle, / Sarhoş oluyorum.. / Ellerim tutmuyor, dilim tutuluyor
Kendi halinde, umutla ve tanrıyla alıp veremediği bir şeyler olan büyüme karşıtı şarkıcı çocuk..
1982 İstanbul doğumlu, evli ve çocuksuz..
karman çorman
Orhan Veli, Nazım Hikmet, Ahmet Telli
Nazım Hikmet Ran, Özkan Özdoğan
http://www.antoloji.com/hakan_liman
http://www.antoloji.com/ozkan_ozdogan