Kar yaðýyordu uyandýðýmda. Sabaha karþý saat üçtü. Esiyor bir yandan ve karlar savruluyordu. Etraf ýssýz, beyaz ve karýn yaðdýðý sokak lambasýna bakýnca anlaþýlabiliyordu ancak. Perdeyi açtým. Öylece seyrettim, belki yarým saat oturdum koltuða tersten. Gecenin sessizliði içinde yalnýzdým.
Karanlýk, kar ve sokak lambasý birlikteydiler. Sokak lambasý etrafý deðil de yere düþen kar tanelerini göstermek için yanýyor gibiydi. Zaten ortada görünecek baþka bir þey de yoktu. Karanlýk önce etrafý kaplamýþ ve sonra kar karanlýðýn gizlediði yüzeyi kapatmýþtý. Sokak lambasý ne kadar uðraþsa da ancak önce yaðan sonra da yere düþen karlarý gösterebiliyordu.
Kar taneleri arada bir salýna salýna yere düþüyordu. Bazý kar taneleri bana sanki yere deðil de gökyüzüne doðru yükseliyormuþ gibi geldi. Sonra birden bir esinti geliyor daðýlýyor ortalýk, taneler savruluyorlar önce ve sonra saðdan sola yaðmaya baþlýyorlar. Kar taneleri birbirine deðmezmiþ diye bir þey hatýrladým. Ýnanmam kesin deðiyorlardýr.
Neden sonra karþý apartmanýn bahçe kapýsýndan bir köpek çýka geldi. Biraz sonra ardýndan bir tanesi daha geldi. Sokak lambasýnýn altýndan önce köse kös geçti ilki sonra ikincisi gelince hafifçe kuyruðunu sallayýp arkasýna döndü. Biraz durdular önce, hemen ardýndan da hýzlý hýzlý karanlýða doðru gittiler. Bu saatte nereye gider köpekler? Arkalarýnda izlerini býraktýlar, biraz sonra izleri kaybolmaya baþladý. Köpeklerin dört tane ayaðý var, ama dikkat ettim izleri tek sýra. Nasýl yapýyorlar bunu þimdi? Denesem mi kendi kendime bir dedim; Apalayarak halýnýn üstünde derken vazgeçtim. Birisi uyanýr gecenin þu saatinde anlatamayýz. ” Ne yapýyorsun?” “ Köpekler nasýl tek sýra iz býrakýyor anlamaya çalýþýyorum” sabahýn bilmem kaçýnda!
Uyumuþum sonra, Ezan sesiyle uyandým. Buz kesmiþ ayaklarým…