1.
Peygamberdevesi yola çýktý.sýrtýndaki kanadý kaldýrdý.o sýra kalktým.”mr mojo risin risin!”arkadan yüklendim sevdiceðime.”ah!” dedi.rüyadan uyandým.kalkmýþtým.ýslaktým.peygamber devesi deve gibiydi.televizyondaydý.hala lsd nin etkisi altýndaydým.reklam arasýndaydým.devre dýþýydým.

Dün savaþ karþýtý bir gösteriye gittim.pankart sopasýyla kýrdým bir polisin kalbini.aslýnda böyle bir insan deðilim.adým kemal,soyadým kahve.esmerim.bu yýl çok harap günler geçiriyorum..saat 3 te kakýp biraya devam ediyorum.durmadan 31 çekiyorum.kýz tavlayamýyorum.bakýn geçende bir kýza asýldým.
“merhaba tanýþabilirmiyiz acaba.”
“hayýr!”
“niye? Biz erkek deðil miyiz?”
“Allah allah! Defol ya!”
“...”
“lütfen gider misiniz!”
“gitmiyorum ulan!”
“bakýn polis çaðýrcam.”
Sonunu sormayýn.neyse diyelim.devam edelim..gösteriden sonra kendimi bir bara attým.iç iç..eski bir tanýdýða rastladým.eski çapkýnlardan fiks nuri abi.kýrkýndan sonra gay olmuþ,kýsmetini arýyormuþ. “skiim kýsmetini!” dedim! Güldü.

2.
Gözlerim kanýyordu sanki.yaralý bir boðaydým.saldýrgandým.haraptým.

Irak’ýn kuzeyi harap durumdaydý.

1991 yýlýnda ilk kez mala vurmuþtum.

Abd körfeze asker yýðmýþtý.yýðýþým teknolojileri revaçtaydý.bir sokak köpeði kadar deðerimiz yoktu.hakký abinin meyhanesine borç takmýþtým.üniversite 2 de takýlmýþtým.polis beni arýyordu.ben mala vuruyordum.

Bir Pazar günüydü.izmir programýnda altýlý buldum.borçlarýmý kapatacaðýma bir günde yedim parayý.

Ve sosyal yaþamýma geri döndüm.esraya döndüm durdum.o bana dönmedi.zoru zoruna verdi.”benimle evlencen!” dedi. “zor.” Dedim.

Uyandým.uyandýðýmda çüküm acýyordu.

Dýþarýda hava soðuktu.cnn canlý yayýndaydý.

“eee! Ýzrail...hava taaruzu...saddam...”

Kapattým tv yi.tuvalate gidip yarým kalan iþi tamamladým.iþ aramaya koyuldum.3 aydýr kira vermiyordum.evsahibim hacýydý.hacdan sonra þarabý býrakmýþtý.þarap mahsenini bana býrakmýþtý.ordan biraz yolumu buluyordum.bana acýyordu. “siktir et! Bir gün adam olucan nasýlsa.” Diyordu.

Hakký abi beni arýyordu.

Esrayý öpüþmeye en azýndan ikna etmiþtim.gitmediðimiz sinema yoktu.borç takmadýðým adam da.

3.
Lsd ve 1998...

Ye beni.öldür.haaa! ha! Hayýr! Gidin.tamam! anne nerdesin! Nasýlsýn arýcýk.gelme ama.bak gelme! Ohh! Cennet mi burasý.amma karý var.uçuyorum off! Kedim. Aa nuri abi! Uçurum orasý.dur! ben de geliyorum.kesmeþeker..gökkuþaðý..telgraf..þarap..kadýnlar..madonna..düþüyoruz..lütfen! kurtarýn beni.imdat!

Deðiþim,dönüþüm...

Üniversite..iz..bina uçuyordu..sýnýfta kalýyordum.ailem bursa-gemlikte idi.aileme ne diyecektim..benim adým hiçbirþey..hayal oldum sanki þimdi..burda..budadýlar beni.

Budha kaç yýl üniversite okurdu?

Bu da neydi? Burasý neresiydi?

Cennet...

Kafamý kadýrdým.kaç saat geçmiþti...

4.
Saffet isimli bir köpeðim vardý.kadýnlarla seviþirken bir gelir hesabýna kapýnýn önünde yatardý.ben öðretmemiþtim.kendisi giderdi.

Neyse.saffet bir gün balkondan uçtu,öldü.nasýl oldu bilmiyorum.

Ölmüþtü ama her gece yanýma gelirdi.sesini duyardým.gözümü açýnca yokolurdu.öldüyse niye geliyordu.korkmaya baþlamýþtým geceleri.kýz bile atamýyordum eve.korkuyordum.günler..geceler..

Mavi renkli sustalýmla camlara çizdiði yýllardý sevgisizliði.umut,iþsizliðin pençeleri.üniversite terk.bayat ekmek içi gibiydi hayat.ve nihayet bir iþ.torpil.sonra yine ekmek içi..

Hayat köfteydi.

Kafam aspirinliydi.

Asprillalý kolombiya 94’ dünya kupasýnda bir bok yiyememiþti.

Escobar vurulmuþtu.

üniversite varoluþumu yakmýþtým çoktan.ben milli ve þarapçý bir insandým.özene bezene yaþamýþtým.

Fiks nuri abi henüz erkekti.barlarda kýzlara sarkýyordu.”iri göðüslüler tercih edilir.” Derdi.

Saffet piç bir hayvandý.anasý babasý belli deðildi.

Esra kimbilir neredeydi.hava sýcaktý.

Hava am gibi terliyordu.

Bir barikattý yaþam.mayýs 68’ den sonra dünya durmuþtu.

Þiþman bir hatun yanýmdaydý.vapurdaydým.bakýþlarýmla orgazm oluyordu.bakýþlarým lanet kokuyordu.midem kolayla kazýnýyordu.midem tarihi eserdi.içinde herþey vardý.

Tarih insanlarýn kafasýydý.saffet üst bir tarihti.köpeðimdi.

5.
Maðazayý molotoflayýp kaçtýk.kafamýn içinde politikacýlar sikiþiyordu.hayali taraftaydým.kýçýmda kaþýntý vardý.feci halde basurdum.nereden içeriye girdim,nereden çýktým hayata.”oley!” dedi bir boða.matadorun kafasýna çaktý toynaðýyla ve gidebilsem incecik ruhlarýn yanýna.sarýlsam birinin beline.al eline,dola beline ruhumu.

Molotoflayýp kaçmýþtýk.bir kahveye girdim.reklam arasýna girdim.sonra þarap aldým.içtim,içtim.rengim attý.soyuldum dostlar.soyulmuþtum artýk deri gibi.

Doksanlarýn sonuna gelmiþtik yýllar sonra.


Çoktan uyanmýþtým.ayný rüyalar.tv de yine peygamber develeri.yine açýk unutmuþum.gözümden baðýrsak þeritleri geçiyordu.

Karþýdaki kadýn kocasýný iþe uðurluyor.biraz sonra sevgilisi gelir.koca olaya uyanmýþtýr.onlarý basar bir müddet sonra.silah sesleri.polizei,eins,zwei...gerisi bitmeyen tarih.

Fiks nuri abi ise iyice açýlmýþtý.nuri abla diyesim geliyordu.

Saat 14’ civarý sevgilimle hayali tarafýndan buluþuyorduk,geziyorduk.öyle olmuþ gibi yapýyordum.

Ykm’den bir manita kazaðý alýp yaladým akþama doðru.çüküm kalktý.bir bara oturdum.kudurdum.esra karþýmdaydý.gözgöze geldik.yanýnda afilli bir lavuk vardý.lavuðu tabii ki beðenmedim.

“yok bir de beðenecektin!”

Fiks nuri abi öyle diyordu.

Kaç tane ruhum vardý.sayýsýný bilmiyordum.

Mahallemizin bakkalý eþek misali bir adamdý.”bir marlboro.” Dedim.yüzüme bakarak “aaii!” dedi.raftan uzattý.

6.
Üçüncü þahýs halim anlatýr...

Romantizmin içine ederek yolalan bir sevda kuþuydu.kaþýnýktý.kaþýnmadan duramazdý.polisti.am polisiydi.polisiye bir diziydi.

Kumarbaz ve serseriydi.

Üniversite terkti.üniversiteler terk olmuþtu türkiye’den.her darbede ilk doðranan yerdi doðramacýlarca.amcasý komünistti.verdiler elektriði,verdiler suyu.

Acý..bozgun..karakter yitimi..ülke...

Son tahlilde özlem vardý.

Kýzlar onu hep ikinci planda görürdü.

Niye böyle olsundu.onunda penisi,duygularý vardý.o mükemmel deðildi belki belki güzel severdi,belki.

Gülüþleri vardý elbet.

Ama yaralarý da!

Karþýki bankta iki salak vardý.birbirlerine el kol hareketi yapýyorlardý.gülüþüyordu yavþaklar.

Aklýma ilk o geldi yine.

Ve köpeði salak saffet.

Güldüm ve tuvalete gittim.

Kakam ve gönlüm gelmiþti...

7.
Üniversiteyi polis bastý.kafama inen copun,topun haddi hesabi yoktu.

Irak savaþýný protesto ediyorduk.polisler copun,popun etkisindeydi,ben kýzlarýn.

Hala sulanýyordum.hala aðlýyordum.komiser, “aðlama lan göt!” diyordu.gülüyor ve yine aðlýyordum.”salak.” diyordu polisler.

Duygular kimsenin umrunda deðildi.sadece kültürümle hava atýyordum.kýzlar bana ayar oluyordu.

Ve sartre,camus,marcuse vs...

Okuldaki ortodokslar bana kýldý.ne yapaydým.

Kýzlara asýlmak suç muydu? Felsefeyle kýz tavlanýlmayacaðýný bilerek hem de.

Babam parayý kesmiþti.mektup yollamýþtý.

“kaç senedir ikinci sýnýftasýn ulan hýyar! Ya dön çalýþ,ya da bak baþýnýn çaresine.” Bakacaktým baþýmýn çaresine.esrara bakacaktým.umutsuz, esraya bakacaktým.

“hayýr,sana aþýk deðilim kemal.” Diyordu

Evet adým kemaldi.

Olgun,kuzgun,uygun biriydim.sokaklarda þaraba baþlýyordum.

8.
Fena sayýlmayan ama bayýlýnmayan bir iþim vardý.94’ dünya kupasý yarý final maçý 02:30 da baþlamýþtý.romario son dakikalarda çakmýþtý kafayý.sevgilim kýzgýndý.saffet hüzünlüydü.saffet isveç’i tutuyordu.

Sevgilim ise beni tutuyordu.aþk maçý yarým kalýyordu maç yüzünden.

Maç bitince “hadi aþkým.” Dedim.

“saat kaç oldu.siktir git romaryo ile yat!” dedi.

“ben top deðilim.” Dedim.

Kalktým su içtim.saffet uyumuþtu.janis joplin koydum müzik setine.dansetmeye baþladým.esrar sardým.gün doðmak üzereydi.kafam dumanlanmýþtý.

Ailece gemlikliydik.muhacir kökenliydim.macun gibi heriftim.

Hayatlarýmýz baþkalarýnýn koyduðu engellerle tükeniyordu.

Ve bizim duvarlarýmýz.

Engels bunu yazmýþtý.

Doða diyalektikti.

Aþkýn diyalektiði adýnda bir eser yazýyordum.

Sevgilim içerden baðýrdý. “yatmayacak mýsýn?”

Masadan kalktým odaya yürüdüm.

Sevgilimin üzerine çullandým.asker kaçaðýydým.hiç beklemiyordum.sabah beni götürdüler.ayýlýp bayýldýðým bir iþim yoktu artýk.

Acý..bozgun..yitim...

Son tahlilde özlem vardý.mayýs 68’ den sonra zaman durmuþtu.durmuþ abi diye birini tanýmýþtým,o beni hiç tanýmamýþtý.

“Kemal sen lavuk bir adamsýn!” derdi.gülerdi pezevenk.durmuþ abinin bir kafesi vardý.durmuþun yerinde durmadan okurdum.her sabah saat 9’ da kaldýrýmdan bir hatun geçerdi.tescilli orospuydu.genelevde çalýþýyor ve argo konuþuyordu.bana “baksana,karý gidiyor yine.” Derlerdi.”kimin þeyinde ulan!” derdim.

Dedikodu iþim deðildi.romario yüzünden benimle yatmayan sevgilimin isveç’e gittiðini ve orda norveçli biriyle evlendiðini duydum,acemilikte çürük raporu alýp döndüðümde.

95’ yýlbaþýna gelmiþtik.

Beni aradý.

“nasýlsýn aþkým.” Dedi.

“iyiyim.” Dedim.”iskandinav seviþgenliðinden memnun musun?”

Sonra aðladým.

“üzgünüm,böyle olsun istemezdim.” dedi.

Hep öyle derler zaten.

9.
Bangýr bangýr çalýyor teyp müzik seti.pencereler açýk.sabah 10:30.yaþ olmuþ 32.

32 yýldýr hayat yok.

Kýzýl ordu fraksiyonu schleyer’i temizliyor.sonra bagaja koyuyorlar herifi.ardýnda kollektif militan ölümleri.film bunu anlatýyor.

Dvd player sahbi bir yappi olduk.usta bir metin yazarý.protestolara gitmiþ eski bir militan.tertemiz mintan giyen artýk.

Hafta sonu lsd alýyor,kafamý gýcýrdatýyorum.sabahlarý peygamber develeriyle uðrasýyorum..

Karþýdaki kadýný kocasý vuruyor.

Gülüyorum.

Acýma duygum kalmýyordu.ayný kýzlara asýlýyordum.yaþlýydým oysa artýk.salaktým ayrýca.kýz: “abim polistir!” filan diyordu.”banane,banane.” Diyordum.

Nuri abiyi görüyordum bazen.18’lik bir elemanla kolkola yürüyor,gülüþüyorlardý.

Bu dünya niye bu kadar anlamsýzdý?

Ýliþkilerin diyalektiði bu muydu? Patlamaya hazýrdým.eski arkadaþlýklar,dostluklar kalmamýþtý.sadece esþek misali bakkal yerindeydi.polis kýskanç kocayý tutukluyordu.

10.
Lsd II

“Soyun!” dedi düþman.gidemem...

Ve alýp omuzlarýmdan tarihi.ve vikingler gibi çelik ve çeliþik saldýrganlýðýný,satanizm kültünü...yaþamak bir çuval gibi...

Ve saklanmak saklanmak.yerlere göklere sýðamamak.

Kafam duvarda.fes baþýma.osmanlý padiþahlarýnýn haremi gibi ve arýnýn biri madonnayla seviþiyor karþýmdaki duvarda,resmen.

Lsd gözü...

“soyun!” dedi düþman gidemem...