Gecenin en karanlýk vakti sabaha en yakýn zamanlarýymýþ. Bu sözü hatýrlamak istemediðim bir arkadaþým söylemiþti. Olmaktan korktuðum yerlere attý hayat beni. Baþetmeyi öðrenmek zamanýmý aldý. Bazende o çöküþü yaþamak zorunda kaldým. Hafýzamda o kadar çok unutmak istediðim yer ve aný varki. Slogan ve ideolojik saçmalýklar hayatý açýklamaya yetmez. Kin dediðin þey sen fark etmeden içinde birikiverir ve sen fark etmeden istemediðini sana söyletir ve yaptýr.
              “Hayatýn gerçeði” nedir? Hani þu filozoflarýn ve toplumbilimcilerin peþinden koþtuðu þey. Dostoyevski’ye sorarsanýz “hayatýn anlamý hayatýn kendisinden daha deðerlidir” der.Çoðu insana sorarsanýz hayatýn gerçeði paradýr. Aslýnda bu soruya çok farklý deneyimlerden geçmiþ birçok insan farklý yanýtlar verebilir. Bana gerçek kelimesi çok katý ve soðuk bir his veriyor. Herkesin duymaya tahammül edemeyeceði bir þey gibi. Yinede yüzleþilmesi gereken, hesaplaþýlmasý gereken bir yaný var. Romanlar, hikayeler, resimler ve müzik biraz olsun yumuþatýyor, büküyor bu gerçeði. Ýyide yapýyor. Yoksa yüzleþmek ve yoluna devam etmek çok daha zor olurdu. Duymaya deðer olan sözler aslýnda duymak istediklerimiz mi? Hayatýn kendi anlamý var mý? Yoksa ona bu anlamý biz mi veriyoruz ? Neden soru sormaktan bu kadar çok korkuyoruz ?Sorularýn kendisi mi çok anlamsýz? Yoksa cevaplar mý bizi korkutuyor ? Üzerimize giydiðimiz bir tasarýmcýnýn yarattýðý bir giysi gibi yaþam tarzlarýný, fikirleri hatta diyalog kalýplarýný taklit etmek daha kolay deðil mi? Önemli olan hayatta kalmak nede olsa. Ne yani çýplak mý dolaþacaðýz? Ne yani kendimiz mi olacaðýz? Allah korusun kendimiz olmaktan bizi! Hiç Freud okumadýk mý ? Kendin olmak kolay bir þey mi sanýyorum ben ?Bunun yerine birsürü rock tanrýlarý var, moda ikonlarý var, spor tanrýlarý var, toplum liderleri var, edebiyat tanrýlarý bile var. Birini seçerim ve o benim yerime yüzleþmek istemediðim ne varsa yüzleþir. Banada sloganlar kalýr. Aslýnda konu buraya nerden geldi pek emin deðilim. Hani þu yazarken baþý ateþlenenlerden biriyim ben. Buraya güneþli bir sabah tasviri, aþkýn yüceliðini anlatan bir þiir yada becerebilseydim bir bilimkurgu hikayesi koymak isterdim. Ne yazýkki zor zamanlar bunlar. Deðil hayal etmek, nefes almak bile zor. Gerçeklerden kaçmak o kadar kolay deðil.

            Gecenin en karanlýk vakti sabaha en yakýn zamanlarýymýþ. En çok özlenenler seni en çok yaralayanlardýr. Buda benden. Umut oldukça hayat vardýr ve yazý oldukça düþleyebilme ihtimalin.