Böcekten korkan
Kelebekten kaçan
Topraktan ürken Çocuk..
Gönlü ýssýz
Yüreði hissiz
Gözleri kurak
Elleri yaban Çocuk
Yaþayarak öðreneceksin..

Kelimelerle deðil
Yüreðinle konuþmayý
Gözlerinle deðil
Gönlünle görmeyi
Gece yýldýzlarýn gölgesinde
Düþlere yatmayý
Gündüz tozlu yollarda
Hayallerini kovalamayý
Bir yufkanýn kokusunda
Bir soðanýn acýsýnda
Bir nasýrlý ellerin
Bir kýrýþmýþ ve yanmýþ yüzün
Gözlerinde
Umut olup kendini göreceksin..

Yaþayarak öðreneceksin Çocuk
Zaman merdivenlerinden çýkarken
Sadakatin toprak
Vefanýn kayýp olduðu
Dostluðun anýlarda kaldýðý
Basamaklarda tökezleyeceksin..
Sonra
bir Ahu’nun gözlerinde
akasya aðaçlarýnýn çiçeklerinde
Arnavut taþlarýnýn üzerinde
Ýnce karlarýn izlerinde býraktýðýn
Kül kokulu bir sevdanýn
Uslanmaz sergüzeþti olacaksýn..

Yaþayarak öðreneceksin Çocuk
Ýçinde hapsolmuþ çýðlýklarýn
Çýkýþý olmayan boþluklarýn
Dönüþü olmayan piþmanlýklarýn
Çaresiz kederlerin
Sönmeyen bir yangýnýn ortasýnda
Yürüyeceksin
Tökezleyeceksin
Düþmek üzereyken
Güzel zamanlardan uzanan
Bir dal sevdaya tutunacaksýn
sana tanýklýk edecekler
Yaþadýklarýn
Ve Sen
Yaþayamadýklarýna aðlayacaksýn…