Bütün býkkýnlýklar beni terk etti
Kendimden býktýðýmdan beri..
Ne gamsýz muhabbetim
Ne hüzün dolu aþkým var þimdi..
Olsan da olmasan da
Gelsen de gelmesen de
Görsen de görmesen de
Gam ve kedere bulanmýþ
bir ‘derd-i derûn’un sancýsý var Ben’de..

Ne kahverengi nazarlara yetiþmek için
koþan ayaklar
ne bir güvercin kanadý gibi
çarpan yürek
ne de zýrh gibi kuþandýðým
heyecanlar kaldý..
Hayalimde ve düþümde
Sevincimde ve hüznümde
Bir çocuðun gözlerinde
Her pencerenin arkasýnda
Yeni güne doðan þafakta
Kalemimin ucunda
Okuduðum her satýrda
Bugünümde ve yarýnýmda
Sen vardýn..

Ben Düþ’tüm Despina
Bütün kalelerim düþtü..
Yalnýzlýk sancaðýný taþýyorum þimdi
Her günün bitimine
Sonra býrakýyorum gecenin ortasýna
Mahpus kederlerimi
Bir giryan dalgasýnda akýp gidiyorlar
Ve ardýndan sessiz bir isyan haykýrýyor
‘Düþmelerim hep Senin yüzünden’…