Kürþad ve 40 çerisinin yiðitliðini takdir ettiðimiz zaman… Bayezid’i kafeslemesine raðmen Yezid’in mezarýný yok eden Timur Han’a hak verebildiðimiz zaman…

Kötülerin ve zalimlerin hakkýndan öyle deðil, böyle gelinir diyen ilk Punisher – IV Murad’ý anladýðýmýz zaman…

Yunan, Sýrp, Bulgar ve niceleri milliyetçilik akýmýyla imparatorluðu paramparça ederken; padiþahçýlýk oynayanlara nispet yetki verilmez, alýnýr kafasýnda ilerleyip; Türk devletini, Türk alfabesini ve Türk milliyetçiliðini kuran Mustafa Kemal Atatürk’ü anladýðýmýz zaman…

Dolayýsýyla kimi kimi bazý kiþileri, düþünceleri ve aksiyonlarý anladýðýmýzda; rahatlýkla bazý þeyler hakkýnda konuþabilir, yazabilir ve bizlere itelenen seçimler yerine kendi kararlarýmýzý verebiliriz gibime geliyor.

Bu karar ya da kararlar; yaþanýlan düzene göre kararsýzlýk olabilir… Toplumda az tercih edilen kararlardan biri olabilir… Bizi cesarete sürükleyen bir karar dahi olabilir… Gün sonunda son seçilmiþ kiþiye verilen ilk emir belli…

Önce kendi dilinde okumalý, algýlamalý beraberinde idrak edebilmeli… Varsa cesareti geçmiþteki emirleri de okuyup farklarý sorgulayabilmeli… En sonunda münakaþa edebilmeli… Yoksa… Yoksasý malum. Yarattýðýnýz sistemler… Kullandýðýnýz yöntemler… Yaþamak istemem artýk aranýzda… Demiþ þair… Haksýz mý?