Mazot içtim; ama yanlýþlýkla.
MAZOT ÝÇTÝM. AMA YANLIÞLIKLA. YEÐENÝM KURYE. BENZÝNLÝK GÖREVLÝSÝ FAZLA MAZOT KOYMUÞ MOTORUNA, Ona küfrü basýyor tabi. HORTUM VAR MI, VAR YEÐEN, BAHÇEMDEKÝ HORTUMDAN KESTÝ, BEN YAPARIM DEDÝM, YEÐENE FAYDAM OLSUNDU. DEPODAKÝ MAZOTU HESAPTA BÝDONA ÇEKECEÐÝM, BU TEKNÝÐÝ BABAM BÝLÝRDÝ, LAÐIMI SALARDI TARLAYA, BEN UFAKTIM O ZAMANLAR. AÐZIYLA ÇEKERDÝ ÖNCE, SONRA BIRAKIRDI. AKIÞ OLUNCA LAÐIM SUYU AKMAYA BAÞLARDI DIÞARI, TARLAYA. BU TEKNÝÐÝ HÝÇ DENEMEDÝM, AMA BABAMIN YAPTIÐINI GÖRMÜÞTÜM, ÞAÞARDIM BU PÝS ÝÞÝ YAPMASINA. BÜTÜN GÜCÜMLE ÇEKTÝM MAZOTU, BOÐAZIMA KAÇTI, DÝKKAT ETMEK LAZIMMIÞ BOÐAZA KAÇMAMASINA, HEMEN AÐZI ÇEKMEK LAZIMMIÞ. NEFESÝM KESÝLDÝ, ÝLK KEZ BÖYLE NEFESÝM KESÝLDÝ, NEFES ALAMADIM, ÖLÜYORUM SANDIM. SONRA YANAKLARIMDA YAKICILIÐINI HÝSSETTÝM, NEFESÝMÝ KESEN YAKICILIÐIYMIÞ, BUNU SONRA, YAZARKEN FARK ETTÝM. ÇÝFTÇÝ SU ÞÝÞESÝ YERÝNE MAZOT ÞÝÞESÝ KULLANAN AMCA GÝBÝ OLDUM, SONRA SU, AYRAN, NEFESÝM KESÝLMÝÞTÝ, SU GETÝR DEDÝM, YEÐEN GÜLDÜ BÝR ARA, KUS KUS DEDÝ, GÝDÝP SU GETÝRDÝ, GEÐÝRÝNCE MAZOT HÝSSEDÝYORUM. BERBAT BÝR DENEYÝMDÝ., TABÝ ODAMA GELÝNCE BU DURUMDA NE YAPILMALI ARAÞTIRDIM NETTE, HERHALDE BÝR ÞEY OLMAZ, BOL SU ÝÇÝNCE, BÝR TAS AYRAN ÝÇTÝM, YÝNE ÝÇECEÐÝM. BELKÝ DE ÝYÝ GELÝR MAZOT. YILLARDIR BOÐAZ AÐRISI VAR, FARANJÝT BAÞ BELASI. KESÝNLÝKLE BÝR FAYDASI OLMUÞTUR BANA, SAÇMALIYORUM BELKÝ. YEÐENE HAYATININ ÝYÝLÝÐÝNÝ YAPTIM. GÝZLÝ BÝR ANLAM VAR, ONU AÇIKLAMAYACAÐIM.
Mazot baðýmlýsý olmam umarým.
Ya da zehirlenip ölmem umarým, geçen gece uykumda ölmeyi diledim, tek odadayým, baþka yerim yok, tek oda, bildiðiniz tek oda, ölüp kalsam saatler sonra bilinir.
Derdim çok, ölmeden yapmam gerekenleri yapmam lazým, ahýr gibi berbat bir köy evi hayalim var mesela daðda, bu beni ilgilendirir ama sizi ilgilendiren, ruhumu ortaya koyduðum… bitmez, bitirilemez gibi görünen bir iþ var elimde, onu yazarken yaþadýklarým hemen bir öyküye çevirip yayýnlayayým dedim aksi halde yok olup gidecekler, arkadaþ bilgisayarým öykü, roman dolu ve sürekli birikiyorlar, bu deli ediyor beni, bir çöplük gibi, Meral Akþener 6’lý masayý devirdi ya, devirdiði gün bir þiir yazým, bir patlama, aniden geldi, düþünmedim, çalýþmadým, þiiri partiye, g mail ile yolladým.
Öte yanda bitmeyi bekleyen roman, bir romaný kurmak dehþet gerilimli bir iþ, buluþ yaptýðýmda muazzam seviniyorum, iyi bir þey yakalamak, çölde aç susuz ilerlerken bir vahaya rastlamak gibi ya da bir yýldýza sarýlmak gibi, yýrtýna çýrpýna gidiyorum, kafam baþka yerlere kayýyor, düz bir memur gibi yazmam, yazamam, içimden gelmeli, inanmalý ve hissetmeliyim, bu yüzden günlerce yazamýyorum, günlük meseleler, bir yerlere gitmem gerek, ve romaný devam ettirmek, ve aniden bir þeyler geliyor, hiç hesaplamadýðým bir þeyler, mesela, “Ýyi Kýzlar Aþýk Olur” (berbat bir ad, katýlýyorum sana) adýnda bir roman bitirmeye çalýþýyorum bu ara. Ya oluyor mu, saçmalýyor muyum, abi saçmalamak sanattýr, sona çok yaklaþtým neyse ki, ya her roman yazmam böyle, bir romaný bitirmek bir savaþ meydanýnda galip gelmek gibi, kan revan içinde kalmak, bir de yazdýðýmý kolay kolay beðenmem, yüce bir þeyler süper bir þeyler yazmaya çalýþmýyorum; ama, bakýnýz sanat bu, bu titizlik, enerji, yürek, ruh, bilinç, iþte her sayfaya geçiyor, iþte bu benim nurum, göz nuru derler ya. Eliþi yapýp sata yoksul kadýnlar vardýr, iþte onlar göz nurlarýný dökerler el iþlerini, anacým da fiskos masasý örerdi, of, of ör bitmezdi, fiskos masasý örüp satma iþine daldý, gözleri bozulmaya baþladý býraktý, inek de baktýk birader, ters, çok asabi bir ineðimiz vardý.
Aniden kesiyorum. Romana dönmem lazým, bir sürü gerekli gereksiz yazý okumalý ve sonra, huzur bulmak için trt belgesel izlemem lazým.
Dün büyük bir keþif yaptým, Ýngiliz bir þair keþfettim, gezgin tarým iþçisi, 50 yaþýnda dýrdýrcý karýsýný ve çocuklarýný terk etmiþ.
Joseph Jenkins
Ve bugün aniden Mustafa adlý çevirmen arkadaþ beni ekledi link edin sitesinde, acayip sevindim, ayrýksý yazarlarýn kitaplarýný çeviriyor, deðerli kitaplarý.
Ve Ýngiliz bir Papaz keþfettim, bu adam da çok deðerli biri.
Ve Türk tarihi, ilk Türkler, en çok ilgimi çeken budur, delice bir merak bu.
ÝLK SAVAÞÇI TÜRKLER.
Bakýnýz, þimdinin mal tarihçileri…vs…onlarýn anlattýðý gibi deðil…hiç hayal etmediðimiz insanlar bunlar, hayal et, þimdi belli bir kalýpta bir Türk tipi var, bunu kazýmak istiyorlar kafalara, din ile, Müslüman Türk.
Türk Þaman, ve Budist.
Kadýn hükümdar var, Tomris Hatun!
Þimdi alayý köle.
Ýslam adý altýnda bir çarpýk öðreti var, kadýnlarý yobaz yaptý, berat gecesi bugün, annem ve diðer yobazlar karanlýk bir partiyi konuþtular, cahilsiniz diye çattým onlara.
Neler neler var; ama sana iþte Türkler böyleydi diye sunuyorlar. Mal bir takým insanlar çiziyorlar resimde, dizide.
Hiçbirine inanmýyorum.

Her yazdýðým metne mizah açýsý yerleþtiririm; ama bazýsýnda yoktur, ya da sýnýrlýdýr, mizah, evden uzak ekmek fýrýnýna giderken olmayý istediðim… Komedyen olmayý hayal ederdim…mizah…olmazsa olmazdýr bir metinde.
Charles Bukowski, yaþamým bir tür o’dur.
Bir tür Jack London, beteri ama.