"“Yazar olmak istiyorsan, ilk kural: Yatakta kal. İkinci kural: Eğer yataktan çıkarsan, geri dön.” – Dorothy Parker"

Aynada Yansıyan

Bir gün, kendine baktı aynada. Camla sır arasında kalıverdi.

yazı resim

Aynada Yansıyan

Bir gün, kendine baktı aynada. Camla sır arasında kalıverdi.Ellerini aradı, kollarını,bacaklarını, yüzünü...Hepsi oradaydı. Ama başkaydı, ama aynıydı.Anlam veremedi uzun süre. Düşünceleri ve duyguları da oradaydı, ama başkaydı, ama aynıydı. Hala aşıktı komşu kızına, hala sızlıyordu sol serçe parmağı, babası hala ölüydü...Bir dokunuyla irkildi.Burun burunaydı; esmer, yeşil gözlü biriyle, kendiyle...Hiç olmadığı kadar sakindi.Sanki yaşanmamışı her an yaşamış da alışmışçasına sakindi.''Merhaba'' dedi. Karşısındaki sessizdi. ''Nasılsın?'' dedi. Karşısındaki sessizdi.''Hoşçakal'' dedi. Karşısındaki sessizdi. Düş bu dedi kendi kendine.Biliyordu düş değildi.Peki karşısındaki neden hep sessizdi?
Bir gün, kendine baktı aynada...
Camla sır arasında kalıverdi...

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön