Leyla'ya Mektuplar (I)...

Leyla bir özge candır ve aşkın dilidir...

yazı resim

Sevda ateşini özünden yaktım
Yüreğim kor oldu sönmüyor Leyla
Keder alın yazım gam revan oldu
Ayrılık sancısı dinmiyor Leyla...

Vuslat hangi çağda hangi baharda
Gül hasret kokuyor hazan bağında
Bülbülü ararsan aşk otağında
Firkat matemini tutuyor Leyla...

Baykuş kanadını geceye sürdü
Güneş yere indi gölge kayboldu
Çöllerde üşüyen çiçekler soldu
Mevsimler felaket kusuyor Leyla...

Umudu gecede büyüten Ben'dim
Rüyayı gündüzün uyutan Ben'dim
Deryayı damlada yoğuran Ben'dim
Cüceler devleri güdüyor Leyla...

Leyla,gündüzün ışığım Sen'din
Leyla,geceler mehtabım Sen'din
Leyla,yollarda mihrabım Sen'din
Aşıklar maziye göçüyor Leyla...

Gece ırlanan
Aşığın yürek telinden dudaklara dökülen
Türküler yok artık!
Sarhoş kahkalarından
En keskin çizgilerle ayrılan
Sevda nameleri yok artık...

Yollar yorgun
Umutlar küskün kadere
Eller vuslatı
Gözler hasreti unuttu...
Geceler seslerle
Ve ışıklarla,
Duygular mahrem günahlarla kirlendi..
Yusuf yüzlü sevdalı yürekler
İblis kokulu tenlere bıraktı sokakları
Aşklar
Göz yaşıyla yıkanmış yüreklerden
Kağıt yapraklara düştü,
İşporta tezgahlarda ucuz müşteri bekliyor...

Senin gönül tellerinden dökülen
Şarkılar yok artık Leyla!
Vefa yok...
Sadakat yok...
Muhabbet yok...
İhanet var
Ve kin ve nefret kokan geceler var...
Nerdesin Leyla?..

] ] ] ] ]

Başa Dön