Dondu âlem, güneþim neredesin?
Seni sordum; cevap veren olmadý…

Senden uzakta caným neylesin,
Yakýnlýk istedim; bir gün olmadý!

Gittiðin yere varmaktý dileðim;
Hayal ettim, ancak vuku bulmadý.

Daðlara haykýrdým ism-i þanýný,
Beklenen sesle kulaðým dolmadý…

Rüzgâra yükledim sözcüklerimi.
Sen duyasýn diye; lakin almadý!

Kýþ kapýda, kuþlar yolcu… ve dedim;
“Kuþ olup konsam yanýna”… Olmadý.

Mektup yazýp kara trene verdim.
Sade gecikse!! Gelen de olmadý…

Gel artýk sevdiðim buralar ayaz.
Sen yoktun. Güneþ sanki; hiç doðmadý

Güneþim! Doð artýk, gayrý nazlanma.
Vuslatým ol! Hasretimdin dondu sema…