|
Dokunuþ
(özlem evrim torun) 22 Ocak 2008 |
Deneysel |
| |
 Her þeyi nedenlerinden arýndýrýr, hayatý kemiklerinden ayýrýr ve nedensizliðe gömebilirdi aklý. Ýlla bir sebep soruluyorsa tek heceli kelimeleri seviyordu. Dilin en deðerli hazineleriydi tek hamlede söylenen kelimeler: yapýlandýrmadan, çekimlendirmeden, cümleler oluþturmadan kendini anlatmak istiyordu. |
|
|
Ýz 'Düþüm'
(özlem evrim torun) 3 Ocak 2008 |
Yüzleþme |
| |
 Kana kana kanadým, duyuramadým. Kavramlarý silkeleyip atarken bir kenara silkinip atýldýðýmý duyumsadým, engel olamadým. Kendi Tanrýcýlýðýmý oynarken kendimi deneysel süreçlerimin deneði yaptým. Hýrpalandým. |
|
|
Gölge
(özlem evrim torun) 1 Ocak 2008 |
Bireysel |
| |
 Varoluþsal dönüm noktalarýný ve sorgularýný ilk gençlik yýllarýnda býraktýðýný düþünüyordu. Oysa þimdi yeniden baþlamasý gerekiyordu. Kendini sorgulamasý, yargýlamasý ve bir kýsmýný asmasý gerekiyordu. Kalýba sýðmayan kolunu kesmesi, bacaklarýný geriye çekmesi gerekiyordu. Normlara yaklaþmasý ve normlara ulaþmasý ve onaylanan olmasý gerekiyordu yine. Yine sýkýþýyordu, yine çevresinde bir uðultu ki, yükseliyordu. |
|
|
...
Steril bir hayatý hep uzak tuttum kendimden, topraðýnda oynadým, tozuna karýþtým. Obsesif eðilimler aþýlayan bir çaðýn çocuðu olarak takýntýlarýmdan arýnýp bozuk paralarla oynadým.
Hiç yýkanmamýþ bardaklardaki ruj izlerine aldýrmadým, biramý yudumladým. Alkol boðazýmdan akýp giderken, daha karýþmadan kanýma, saçmalamanýn sýnýrlarýný kaldýrdým. Hayatýn ellerine vermemek için dizgileri oyun kartlarýný ilk ben açtým. Sürekli kavgam oldu hayatla; uzlaþma ihtimalini düþünmedim
...
|
|
