Gönül,insan sülbünün deryasýdýr
Lamekan olan bir zamandan sudur eden, aþk-ý vuslatýn þiarýdýr
Kimi zaman hicran ve bazende hüzünle yol alan bir seyr-i devranýn iþtiyakýdýr
Ne kadar ihlasa eriþirse, hal’ini kal’iyle müsavileþtirirse nazargah olan makamdýr


Ýnsan, kul olmaya azmetmelidir
Ruhunun ve kalbinin sahibine iltica ederek, suluka ermelidir
Nefsine esir olmayý,anlamadan zanlar içinde boðulmayý bertaraf etmelidir
Vicdanýn sesiyle dirilmeryi, nefesin müddetine sabýrla bilenmeyi de hak etmelidir


Bahtýn kazasý ki sünnetullahtýr
Haline vuran zaman, aklýn ve tercihinle ilintili olan furkandýr
Ýnsan, kul olmak noktay-ý nazarýndan tevdi edilmiþ bir hülasat-ül beyandýr
Aklýyla muhataptýr, kalbiyle umut adýna kanatlanandýr,maþuku adýna fermandýr


Her anne, þefkatin baharýndadýr
Babalar ise umut içinde heyacan duyan, sabrýn rüknüyle yol alandýr
Mükellet olmak niye vardýr, ehliyet sahibi neden hesaba konu edilen bir insandýr
Mahlukattan farkýyla,ihsan ve inþirak akýyla, azim ve umut cenahýyla yaþayandýr


Evladýn, senin için her ne deðerse
Ruhuna aþina olan mücerret ahdin, kalbinin o sahifesinde diriyse
Mizan, gönlünün sahrasýnda ümiylenmene vesile olan vecdinse, aþk halindeyse
Korkuyla nefeslenme, hizmet etmekten aslam çekinme, vaktin hala tükenmemiþse


Deryanýn vecdine nazar eyle
Hýçkýran daðlarýn feryadýna meylet ve ibret içinde hamdeyle
Bir yudum suya hasret sabinin mahzunluðunu ruhunun derinliðinde dert eyle
Sessizleþen nisanýn,umudunu saklayan hicranýn o nefesine hasassiyetinle ar eyle



Mustafa CÝLASUN