Ýçinden çýkamadýðým bir halin içindeyim
Her ne kadar nefes nefese kalsam, umutlarýmýn solmasýný anbean yaþasam
Lahzanýn açýlan sahnesinde sessiz bir seyirci can olarak, gözyaþlarýmý býraksam
Hiç bilmeyecek ve belkide hissetmeyeceksin sanki derin bir uykunun sabahýndayým


Ne kadar özledim, hasretin esaretindeyim
Kuruyan dilim,fersizleþiyor artýk gözlerim,mecalini terk etti aciz bedenim
Yýllar anlatmaya yetmedi, bir ömür firkatine hasredildi,ruhumun hicraný dinmedi
Hüzün yüreðimde derin izleri serdetti, her yutkunduðumda umut halimle bedelleþti


Kimseye anlatýlmazdý,müthiþ bir gamdý
Kim vakýf olsa adeta bir mecnun sanardý,lakin hissettiklerimi yaþayamazdý
Akýl yolda býrakýyor, idrak çaresizce bakýyor, nefes yýllardýr sevdasýndan geçmiyor
Nasýl ve hangi lisanýn kadrinden söz edilirdi, þehredilmeyen hal ne acý bir firkatti


Ruhun dinmeyen vecdini anla ve aðla
Kalbim ne kadar hasretinde inilerse hiç duyma ve bir farkýna da varma
Çile çeken benim nasýl olsa, halini, hasreden ruhumun hicraný sana ulaþmayýnca
Nasibin neyse onunla kal, artýk açýlmayacaktýr bu kapýlar, içim niye acýyla sýzlar

Din-i ayrý kafir olsa derdimi anlar
Lakin sana nasip olmayan bu esin,vecdini yaþatmayan bir seçim
Nasýl yargýlansýn ve anlaþýlmaya münhal bir halin kederini sineme býraksýn
Bahtým nasýl aðlasýn, yangýn olan kalbim hangi yüzle yakarsýn ve öyle anlaþýlsýn


Aynalar acziyetime gülüp geçerler
Seyrettiðim infialime bilmem ki gönlün lisanýndan nasýl söz ederler
Benliðin içinde kaybolmayý nasýl bir vakit içinde haline zerkedip yadederler
Masumiyetini teslim ederek, halimin hamlýðýna verirler ve artýk ki avunma derler


Ah ettiðim bu ömrü nasýl hicvederler
Nesillerin feryad ettikleri lahzalarda sahifeleri bir bir aþikar eylerler
Nafile figanýný kim duyar anla artýk diyerek, teskin etmeye ***ret hasrederler
Yaþadýðým acýyý ar haline getirip, hazanýýn solgun çehresinden ibretle nazar ederler


Mustafa CÝLASUN