Bayram bitti çoktan, unutuldu bile. Yeni bayramlara ve yeni yaþamlara güneþ çoktan doðdu birçok insanýn dilinde. Bir çok insan için ise hâlâ karanlýk. Hâlâ acýlar var bir çok dimakta.

Dünyanýn bir çok yerinde ve Türkiye’de, o uzaktaki insanýn batan güneþi, bizim yaþadýðýmýzýn lütfuna doðan güneþti.

Ýnsanlýk zayiatlarý ile, umudun can arkasýnda saklanan düþler,
Yüreðinde çocuklarýn meneviþ bakýþlarý, ürkek biraz, acýtan
Koþ gel, her dem uçurtma uçur,
O eski bayramlardaki gibi el öp, bayram harçlýðý al.

Yaz kýzým
Yaz oðlum
Ne çok ölüyoruz
Ne çok üþüyoruz
Ne çok yalnýzýz

Van-Erçiþ ilçesinde aðlar kuru kalabalýklar þimdi, aðlar… Dýþarda kar var, soðuk var, don var. Ýçerde soba yanýyor. Ekmek dilimleri, aydýnlýk ve sýcak. Ýnsan olmanýn nasibini almamýþ, enkaz altýnda havasýzlýktan nasibini almýþ, yaþama umudu taþýyan çocuklar için ben ne kadar yaþlýyým. Dýþarýda kar var, inancýn metanetinde kanaat.

Eskiden binalar yoktu, yeni binalar yapýlýrken ayrýlan paralardan çalmak yoktu. Korkulurdu Allah’tan. Eskiden cahildi insan, kimse kimsenin keyfini bozmazdý, depremler olmazdý. Soðan kabuklarý sobanýn üzerine koyulur, kokusuna râm olunurdu. Ya da patates dilimleri dizilir, yenirken þükredilirdi. Hikâyeler, masallar, anýlar anlatýlýrdý. Baðdat þehrine bizi göçüren masallar, padiþahýn oðlu mu oldu, kýzý mý hayallerinin düþleri. Anka kuþu, mutluluk uçuruyordu düþlerimizden kaf daðlarýna. Çok þeyimiz yoktu ama ufacýk nefasetlere þükretmek yetiyordu.

Dýþarýda kar var þimdi, içimizde don. Yoksulluk, deprem, kimsesizlik. Ah eskiden ne güzel cahildik, keyfimiz bozulmaz, mutsuz olmazdýk.

Yaz kýzým
Yaz oðlum
Ne zaman deprem olsa çökmüþ bir bina
Ve yaralý bir çocuk, ya da ölümün üþüdüðünden
Gelip sancýyan
Bir þiir düþer dividimin karasýndan bilinmezlere
Bir hicran damlar daðlý gönlüme baþým döner
Uyuyamam
Alýp götürür beni uzak diyarlara

Ekimin zelzelesi, karýn kasýma vurduðu, acýlarýn kalbe vurduðu zaman geçti çoktan. Þimdi bir yanda yoksulluk bir yanda iþsizlik. Unutulmaya ramak bir bedendir artýk zaman. Ýnsanýn vicdanýna deðdi eller.

Her acýya yenisi eklenmesin. Yenilsin kara baht, kýrýlsýn yenik sevdalar, gelsin çocuklarýn kar beyaz gülüþleri. Düþmesin bir damla çaðlayanlara, yüreðimle öptüm uçurumlarý.

Fransa 15/11/2O11

Sevgili Özbek