Aðarsa saçlarým
Hiç gülmese þu hicran
içinde ki kalbi yadlarým

Söyle niye sussarým,

gözyaþlarýmý sessizce
sahibi için býrakýrým

Nar

içinde ufkum aðarýr,
nutkum nasýl bir baharýn
lahzasýnda nefes alýr

Hazan

içimde biter yanarým,

Hicranýn
sahnesinde nefeslenen
bir firkat—i sevdayým

Söylesem

ne tesiri olacak

Feyzden
ari nefesim nasýl,
aþkýn vicdaný olacak

Düþündükçe

içimin daralmasý

Sanki

izanýmda dinmeyen
bir korku yaþatacak

Aklým

elhak þaþacak

Solmaya

yüz tutan umutlarým
söyle ne zaman kapýmý çalacak

Aþk,

hakikatin
ve ruhun inhisarýnda

Ufkuma
acýyýp kýrýlan kanatlarý
vecdine kavuþturacak

Derdime

vakýf olan kimdir

Nasýl bir

hicranýn naibidir

Ruhumdan
nükseden nidayý
hisseden ne naif bir ariftir

Suskun

sokaklar boynumu büker,
solan yapraklar
ayetlerin lisanýndan söz eder



Kitab-ý celili
anlamadan okumak

Ýzaným
ve iradem adýna
ne büyük bir gam ve keder

Mavera

niçin hesabýn
vaktinde ki edeptir

Kalbin
dirliðinde ki
ferdir, ruh-i inþirahtýr

Ne kadar

bilgi sahibi olsam

Ýradem

ve aklým için hakikatin
eþiðinde ki nefsimi yoklasam

Tezkiyesi için

bahaneleri sýralasam,

Keyfim
ve hevesim için
her an çýkar yol bulsam

Kimi
aldatýrým,

ruhuma ve kalbime

Hangi
yüzle bakar avurum,
piþkinliði nefsimde yaþarým

Ahirin

sedasý ruhun icmalinde
ikamet etmektedir

Vicdanýn

hiç kesilmeyen
hicran-i ahengidir

Teneþir

ne vakit nefsime seslenir

Vaktin

lahzasýnda hangi
umudun içinde ruhumu
sessizce beklemektedir

Baht

umut demektir

Kazasý

aklýn ve iradenin
ihsanýnda ki nasib-i aþk gerekçesidir

Rabbim niçin

Rahmet ve maðfiret için

Ecrimizi ve
vecdimizi bekleyen
bir sevdanýn mihengidir

Aþk,

ruhu ve kalbi
muvazene eden bir þevktir

Ýnþirah
içinde ki niyetin
vuslatý demektir



Mustafa CÝLASUN