Ne vakit
bir yolcu görsem


Yüreðinde
derlediði umutlarý
bilmeden haline nazar etsem


Bitap eden
sabrý sual etsem, kanaat
içinde ki teslimiyete imrensem


Naçarlýðý
o an kime söylesem


Kalbi
burukluðunu þehretmeyi
sessizliðine versem


Hasretin
firkate açýlmýþ kapýsýnda
ruhunun itminanlýðýna niyaz edip,
ibretinde serinlesem


Umut kalbindir,
nefsin melali deðildir


Nefsten
zuhur eden heves,
her zaman sefih bir dilencidir


Akýl
murakebe içindir


Ýzan
muvazenenin muhtaç
olduðu hakikatin gerekçesidir


Ýrade sahibi olan
mesuliyetin emanetcisi, aklýn
emniyeti için muhatap alýnan ahsendir


Sürete rucu eden,
ruhunu nasýl ikna edecektir
aynalar her vakit seni sana anlatan eceldir


Neden ,
sukut edersin,
hangi meyanýn içindesin


Sessiz çýðlýklarý
iþitmeyecek kadar keyif
halinde nefeslenen bir ömrü bedelmisin


Niçin
þekliyeti öncelersin


Nefsini
ihya etmek için çýrpýnan
bir nazeninsin, faniliði neylersin


Yazýlan
bir hesap var, neþrini
bekleyen kitabýn hicranýyla


Umut
besleten sevdanýn
firakýyla, ne vakit fark edeceksin


Sanki
metruh bir vicdanýn
sukunetinde ki sýzýyým


Hangi kitabý
elime alsam, sinemde
derlenmiþ sancýlardan
o an için arýlsam ve bakýnsam


Müddet-i nefesin
halinde ki mahzunluðumu nasýl bir
hicranýn meyanýnda acziyetimle okusam


Gözyaþlarým
refakat eder, hoyrat
vaziyetime her nefes alay edip,
güler, ah etmek nefsime düþer


Sýla burcu
burcu içimde tüter
Muvazeneye muhtaç halim
hangi yüzle el açýp tevbe istiðfar eder


Kalbimi
nazargah kýlan Hak ne vakit
umutlarým için maruzatýma deva eyler


Kul olmak
nasýl bir muhabbet
ve edebin taliminde ki mukayyet deðer,
inþirah ve ihlas ruhum ve kalbimde ikamet eyler




Mustafa CÝLASUN