Sukut eden
nefesin fihaný firkattir


Umudun
sessizliðinden nükseden
hicran hangi vakitte açacaktýr


Anlaþýlmaya
muhtaç olam ihlas, ruhun
ve kalbin aþka ram olan sevdasýdýr


Hak bu lahzada
idrakte dirlik bulacaktýr, üþüten
zamanýn hüznü sürurla ihya olacaktýr


Kul ne vakit
çaresizdir, bu minval üzre acizdir


Kalbin inþiraha
tabi deðilse, kulluk mecnunun
hülyasýnda dilegelen hasret-ielemdir


Veli sabrýn ilminden,
vicdanýn muvazenesinden kanaate
ermiþ bir nefestir, rýza için feday-ý namzettir


Fanilik
adýna ne varsa, elinin tersiyle iten
ahsen-i bedeldir, vuslat için ceht eden zaferdir


Sevenin kalbi buruktur,
umudu buðulu bir soluktur


Ýradesine
kefil olmayan bir kul ne vakit
aþkýn ilzanýmdan feyzeden ülfete maruftur


Hasret
hevesin deðil, his umudun payesinden
südur eden þiar deðil, kalp ihlasa turaptýr


Kul olan,
akýl ve iradesinden mesul olan ahenktir,
hakikatin meyanýndan dem alan murattýr


Heveslerin nefsinden
nüksetmesin, hissin ruhuna elem zerketmesin


Huþu
halin ecrinden serdeten perdedir,
hazz-ý peyedir, vicdanýn nidasýný hýncýn kesmesin


Gönül
ruhun feyzinden beslenir,
kalp o vakit nazargah olmaya amadedir


Ýrade
aþkýn ihsanýnda demlemeye
muhtaç çaredir, nefse heba edilmesin


Ne zaman yalnýz kalýrsan,
ruhunun bitap halinde neye muhtaçsan


Kalbininden
nükseden umudu soldurmadan, nefsin
sahibine ram ol, çile o an azmine þevk versin


Öyle biran gelirki,
yitik nefesin halinde ki sefilsin


Tarumar olmuþ
bir izanýn sahnesinde malup olmuþ
çaresiz bir hicransýn, sessizliðe çekilirsin


Düþündüren
her ne varsa, varlýðýn adýna o an
yaþamak en veballi bir cenahsa teslim ol
yaratan adýna, çekinme zira sen müddet-i nefessin


Hidayet üzre
varlýðýný ikame etmek adýna
tevdi edilmiþ cansýn, insan ve kul olmak için yarýþan
bahtiyar olmak için yarýþansýn, kendi nefsine rakip olan vicdansýn




Mustafa CÝLASUN