Ne kadar
arzu ederdim


Kalbinin
sesini dinlemeyi,
kederinden arileþtirmeyi


Bin hüzün
içinde nefesini serdederken
çare olmak adýna gayreti hasretmeyi


Elimden
geldiðince feda olmak adýna þevk
ve sürur için azmin sancýsýyle gülmeyi


Elbette ki
haklýsýn, sanki takýlýsýn


Güven
adýna ne varsa harap
oldu, nefes nefsin esaretinde kul oldu


Ne kadar
sadakat varsa,
endiþe etmek, vaktine
yetiþmek, hasbilik adýna kurudu


Vefa
sarhoþluðu yapan kim varsa,
hala feveran ediyorsa
koku niyedir diye kimler sordu


Ne olurdu
aldatan nefse þahit olmasak


Her daim
gül koklasak, laleyle
tefekküre dalsak,umutlarý kanatlandýrsak


Sahte dertleri
gam yapmasak, emel uðruna
amiyane davranmasak, kalbi akýlla yol alsak


Kim için
ziyandý, takva ,taatlerin
sayýsýnca artan mýydý,
hissediþ ve titreriþ hassasiyetini kavrasak


Fýtrat ve mizacý
hakikatin aþkýyla boyasak


Amelleri
borçtan kurtulmak
maksadýyla yapmasak, avuntularý býraksak


Çaresizliði
içimizde yaþatmasak, aktif akýl
ve aktif vicdanýn sedasýyla sürura kansak


Nefsi
nizam etmek
ne vakitten beri eza sayýldý,
bin bir maslahatlar aklý ve izanlarý bulandýrdý


Sevgi olmadan
iman sadece nakarattýr
Konuþmak için konuþanlar
adýna belki bulunmaz bir fýrsattýr


Düþünmek
duygunun hassasiyetiyle anlam
bulur ve fikir ihsan olunca halle buluþur


Ýþte o vakit
idrak þuura kapý aralar
ve inþirah kalbin olur,
yürekten arileþmekte akýlla olur


Ýçinde
sakladýðýn umudu kurutma


Duygularýn
ruhundan tezahüt
eder ve düþünceler cezbeder unutma


Ýrfan vakti
kalbine saadet verir,
fecr saati dirliðin için
en makbul lahzaya iþarettir,kaçma


Korkunun
nevi vardýr ve nefsi
zafiyetle alakalýdýr,
haþyet hakikat adýna dikkat çeken ardýr




Mustafa CÝLASUN