Nice gönlün umutlarý tohumken
Nefesin müddetinde tevdi
Edilenle bizzat sorumluyken
Hak ve hakikat adýna gerekçeli
Ve vadeli mühletken aldýrmazlýk niye
Þayet utanmak edepse, ar aþkýn ikliminde
Umutlarý yýkayan sadelikse ölüm bize

Vakýadýr sabýrla direniþ letafeti
Kul ruhi serencamýnda
Bunun suhuletiyle aþký dilemeli
Bir hedefin mükellefiyeti yýldýrmamalý
Ve asla hali solgunlaþtýrmamalý
Bahtýn topraðýna ekilen niyetler muhabbetle
Aþkýn umudu olmalý vuslatý anlamalý

Þayet o ezalar bir lanet içinse
Derdi halk eden bilinmedikçe
Ve hatta akýl ötelendikçe
Kalp insanýn sýratý müstakimi
Bulmasýna kifayet etmez bile, ecir nafile
Hesap akýl içindedir, vuslat idrakin
Güzelliðinde erktir,
Lakin edep ihsanla güzeldir

Beklemek ve aþký nefeslenmek
Vaktin insicamýnda gerekçedir,
Kudret sahibiyle ahenktir
Her muvazenesiz nefes þirrettir
Zira hesabi olmak azamet içinde þevktir
Nitelik niye zevkle örtüþendir, kültür
Bir örfü ananedir ve etiktir insan için haslettir

La derken neyi reddediyorsun
Ýlla’yý nefeslenirken kalbin
Sahibini aþkla tasdik ediyorsun
Ve illaki gülü anýyorsun ve ötelerin
Serinliðinde umutlarla buluþuyorsun
Dirilmek için ruhun tevdi edildiðini biliyorsun,
Bizzat nefsinle bedelleþip gidiyorsun

Peki, neyi bekliyorsun vakitte
Edebin rengârenk güzelliðinde
Ve resmedilen urba bedende
Ölüm vuslat için neyin týnýsýnda
Anlamlaþan hakikatse sen imtina etme
Yaþa ki hayatý hakkýyla anla, mavera
Hedefinden asla sapma, korkuyu da hiç anma

Nice aþklar zevkin idrakindedir
Bu anlamda kalbi soluklar
Sessizliðin meþkinde bir umuttur
Sevdalanmak yanmanýn ilk tadýmý
Ve hasret muhabbetin yegâne tanýmýdýr
Hani “haydan geldi, huya gitti” tabiri vardýr
Ve fakat ne kadar anlaþýldýðý muðlâktýr

Oysa o idrak adýna bir þahittir
Geldiðin yer belliyse,
Göçeceðin erdemde illaki bir keyfiyettir
Neden göçmeler bir hicraný demdir
Ve hüzünle iç içedir muhabbet nerdedir
Ve teslimiyet bu zaman lâfzîdir, ruh
Zaten kendi âleminde bir hazinedir, öyle bilinir

Beklemek hýrstan arî sabýrdýr
Kalbin sesiyle nefeslenmek,
Hikmetin baharýnda illa umuttur
Nedamet aklý durdurur, asabiyet
Arýzilik olur iþte bu vakit aþk nefsi tanýmlanýr
Ölüm o zaman gerçek anlamýndan soyutlanýr
Ve bir kahýr olarak ruha azabý hatýrlatýr

Peki, öyleyse kim kimi kandýrýr
Hani hesabi olmak ve aklý
Vicdanýn sultasýnda aklamak sanattý
Marifet niye vardý, vasýf insan için kul
Olabilmekte ancak hakiki aþkla bir farktý
Ve vuslatý bu anlamda anmak, mukadderat için
Sadakati kuþanmak fazilete sýðýnaktý


Mustafa CÝLASUN