Yar…
Sen aðladýkça
Boyun büküp yakardýkça
Sabýr içinde umuduna sarýlýnca
Ruhunun insicamýnda huzur buldukça
Gam etme, kederlenip hicrana gönlünü teslim etme

Beþer
Ýçgüdüleriyle yaþar
Ýnsan, her bakýmdan çare arar
Kul, inþirah ve haþyet ihsanýyla aþka kanar
Rýzýktan endiþe etme diyene bak, miskinlik kokar
Azim, umut olmazsa ilim ve irade söyle ne iþe yarar

Nesine
Kahretme, kötüleme
Her türlü kötülüðü ondan bilme
Sadece iblisi suçlayarak avuntularý seçme
Masum eda takýnarak tercihlerine kaderim deme
Kul edebi, eðitimi talep etmeli, azimle irfana eriþmeli

Ne hikmetse
Hemen duygulanýyorsun
Garip bir hissiyat içinde bakýnýyorsun
Seni kurtaracak bir adres, kiþi, þeyh arýyorsun
Kerametleri dinledikçe, duygu kabardýkça içleniyor
Haydi, beni ona götürün diye birden hevesleniyorsun

Can
Kesin olarak bilmelisin ki
Öðrenmeden, anlamadan yola çýkýlmaz
Allah kerim diyerek tedbir ve tecrübe býrakýlmaz
Miskin köþesinde, sefillik içinde olana kimse acýmaz
Merhamet, hak rýzasý için say etmek aklý uyuþturmaz

Kaldýr
Baþýný etrafýna bir bak
Sil gözyaþlarýný zan ve vehimlerini yak
Cennet ve cehennem için o kehanetleri býrak
Ýlim ve irfana ulaþmaya bak, ihlâsý yüreðine taç yap
Bilmediðinden çok, emin olduklarýnla umutla fark at

Mustafa Cilasun