Yar…
Sýrra meftun ol
Hikmet ve marifetiyle huzur bul
Nefsine eza verme, edep eyle vardýr çýkar yol
Yeter ki samimiyet ve sadakat içinde umut biçen hanif bir kul ol

Bulma
Kimseye bir kabahat
At sinede ve zihninde biriken asabiyeti et rahat
Her dilenen miskine para uzatma bir bak, var mý ihtiyaç
Ýnsanlarýn duygularýný istismar edenlere fýrsat verme önce tart

Her iþin
Bir zorluðu vardýr muhakkak
Ýnsan eksenli ne kadar iþ varsa sabýr elbette þart
Ýþveren insana, emeðe, alýn terine hassasiyet göstermesi fark
Yoksa varlýkta, mülkte yoktur bir zanaat, imtihan kim için þart

Garibin
Umudu, sevdasý, hicraný vardýr
Ona en yakýn dost ve refik sabýr ve sadakatidir
Çile ve cefa suskun halinde okunan ne dramatik bir acýdýr
Gözyaþlarý farktýr, edebi aþktýr, muhabbeti sevdadýr, arz Onadýr

Hiç üzülme
Vefa ve sadakatin için yerinme
Hiç ummadýðýn yakýnýndan gelen zulmü dertlenme
Zannettiðin ve bu minval üzere ümitlendiðin terk ederse
Karalar giyip, karanlýklara çekilerek, gözyaþý dökerek çürüme

Avam olan can
Ýçgüdüleriyle yaþar, benliði efkâr
Asabiyet ve hiddet mizacýnda hemen açýða çýkar
Dimað boþsa, gönül kuraksa, ruh çok aþaðýlardaysa zarar
Ýnsan ve kul olan bu hakikatlerin farkýndalýðý ile umuda koþar

Mustafa Cilasun