o, benim için gizemli sýrlý bir evdi. sokaðýmýzýn tozlu topraklý yolunu aþýnca vardýðýmýz bir evdi bu.. evlerin adeta dostluk kurduðu bu sokakta arkadaþlarý tarafýndan reddedilmiþ bir çocuk gibi kenara çekilmiþ, yýllarýn yorgunluðunu sýrtýnda taþýmýþ olan bir yaþlýnýn yüzündeki mahzunluk, kederlilik onun da yüzüne vurmuþ,geleni gideni yalnýzca fareler olan bir evdi artýk..bu evi hep merak ederdim kimin diye..esrarýný koruyan bir evden ibaretti benim için. hafýzamý yokladýðýmda aklýma gelen, gözüme hayal meyal düþen bir yaþlý kadýndý. onu hep postacýya mektup verirken görürdüm ama alýrken görmemiþtim o baþka..geçimini nasýl saðlýyordu bilmem ama tek bildiðimufak tefek,yüzüne kýrýþýklýklarýn oturduðuavurdu avurduna geçmiþ,þakaklarý çökmüþ ,örtüsünün açýk kalan yerine yaz mevsiminde karlarýn oturduðu,ve devamlý mektup zarfý veren elleri..rahmetli ninemin dediðine göre oðlunu çok seven ama hayýrsýz bir evlada sahip olan ve meçhul bir adrese mekturlar gönderen birisiydi.oðlu her ay üç beþ kuruþ yollayýp geçimini saglýyor, bakýyordu.ama yaþlýný yaptýðý sadece elindeki parayý meçhul bir adrese mektup göndererek harcýyordu.þimdi ise gözümden hayal perdesini indirdiðimde bir mimar bir iþçi çarpýyor gözüme..yeni evin inþaatýna baþlanmýþ,bir ayý bulmuþtu bile..þimdiyse aklýma takýlan tek þey postacýnýn mutlaka ziyaret ettiði o meçhul adres.o meçhul adres bu evin yýkýlýþýyla belki yok oldu ama beliki de bu yeni evle yeni bir meçhul adres daha doðacaktýr kiöm bilir.....