Bir yerden baþlamak gerekli diye düþündüm, düþümde gördüm kendimi düþümdeymiþ gibi olamadým kendim olamadým kýsacasý kendimi düþte yaþadým. Dikkatim baþka yerlerde deðildi, dikkat etmiyordum hiçbir þeye. Sadece halimi anlatamayýþým hasta ediyordu beni. Ben zaten hastayým, sandýðýmdan daha hasta daha aptalca…

    Bir zencinin esaretinde yaþýyordum… kaçanlarý yakalamak için kollar çýkýyordu (göðüs)kafesimden. Kulaðýmda hep bir çýðlýk vardý, kimin olduðunu bilmediðim… Gözlerimin ucunda bir yazý, aklýmda herþeyimde bir düþ… Düþ-mek’ten düþlemek deðildi benimkisi. Düþ(le)-mek’ten düþmekti!
     
    Kýþ güneþinde bile eriyebilecek adi bir mumdum. Bana kadýn diyorlar, gerçekten kadýným. Onlarýn dedikleri gibi kafa koparýrmýyým bilmiyorum ama, kafam kopmaya hazýr beklerim.
     
    Aynaya baktýðýmda simsiyah gözlerim vardýr, çok anlamsýzdýr, çehremde yüzerler öylece. Þaþý bile olabilirim þaþýlýðýmdan farketmemiþ olabilirim bunu…
     
    Ellerim vardýr, yazar ne yazdýðýný bilmeden. Bilmez ama bazende ellerim yazdýrýr. Umudum varmýdýr hiç öðrenemedim ama dedim ya düþlerim vardýr, belkide yalnýzca düþ sandýðým.
     
    Yeterince kiþiseldir bunlar…bunlar anlatýlmaya bile deðmez aslýnda yine de bir yerden baþlamak lazým.
     
    Bazen anlamsýzlaþýrým tepeden týrnaða bazen düþ sanýrým yaþadýklarýmý ama aslýnda düþlerimi yaþadýðýmý savunurum…ýmm nasýl diyorlar; Ben hastayým! Eklemlerimdeki gýcýrtý kadar týrmalar düþlerim yaþantýlarýnýzý. Konuþtuklarýmda size ait birþeyler bulamazsýnýz fazlasýyla kiþiselim…Kiþi olmayabilirim.
     
    Beni tanýrmýsýnýz bilmem ama sizi görmüþ olabilirim ve düþünmüþ… Size hapsolmuþ olabilirim ben olamamak kadar. Sözlerimin özrü olmaz ama özürlü sözler olabilir bunlar ne de olsa hastayým, hasta olduðumu düþünebileceðiniz kadar. Yani hastalýðým sizinle sýnýrlý. Ve yani siz kadar hastayým.
     
    Yine de bir yerden baþlamak lazým birþeylere. Ben birþeylere yeni baþlayabilecek kadar yokum. Yokolana kadar da baþlayamam birþeylere. Nasýl diyorlar?.. Ben hastayým!!