Bir çýðlýkla gelmiþlerdi.
Gittiler bir çýðlýkla.
Milyonlarcaydýlar.
Yaþadýlar çýðlýk çýðlýða.

Ýnsanlar, insanlar..
Kimi otlar gibi sessiz.
Kimi hayvanca vahþi.
Az da olsa insan vardý kuþkusuz.
Duygulu, kaygýlý ve çýðlýksýz.

Bir dünyalarý vardý yaþanacak.
Birbirine dar ettikleri.
Bir de ölümlü bedenleri.

Bir kuþluk vakti gelmiþlerdi.
Bir günbatýmý gittiler.

Ne sevmeyi becerebildiler.
Ne de nefret etmeyi.
Bir avuç topraktý iþin özeti.
Onu dahi götüremediler.

Milyonlarcaydýlar.
Yaþadýlar çýðlýk çýðlýða.
Bir çýðlýkla gelmiþlerdi.
Gittiler bir çýðlýkla.
Gün oldu Deli dumrul oldular,
Bir köprü baþýnda.
Fukara nafakasý kestiler.

Gün oldu zalim kral olup,
Zengini daha zengin ettiler.

Voyvoda olup kazýða oturttular.
Hitler olup gaz odasýnda yaktýlar.
Sarýkamýþ daðlarýnda dondurdular binleri.

Daðda yeti,
Ormanda Tarzan,
Çölde Mecnun,
Denizde Macellan,
Ayda Armstrong,
Tabloda Munch,
Klavyede Verdi,
Þiirde Nazým,
Hiroþima’da atom bombasý oldular.

Amerika karþýsýnda Che,
Çanakkale’de Atatürk olup,
Yol vermediler iþgalciye.

Yollarda Yunus,
Kalplerde Mevlana olup,
Gel ettiler tüm insanlara.

Mekke’de Muhammed olup,
Kýrdýlar, Tanrý’yla kul arasýna giren putlarý.

Kuþluk vaktiydi,
Bir çýðlýkla gelmiþlerdi.
Bir günbatýmý
Gittiler, bir çýðlýkla.