Sözlerini anlamadýðým Kürtçe bir türküde aðlýyorum. Bir mum sönüyor, þarap tükeniyor kadehte…
     Sözlerini anlamadýðým Kürtçe bir türküde aðlýyorum. Murathan Mungan yoldaþ yanýmda, bir nefes sigara daha…
     Sözlerini anlamadýðým Kürtçe bir türküde aðlýyorum. Aðlarken öyle ulvi amaçlarým, derin yaralarýmda yok üstelik… Amaçsýz…
     Sözlerini anlamadýðým Kürtçe bir türküde aðlýyorum. Yazýyorum, yazýyorum, yazýyorum… Türkçe!!! Sigaram, þarabým Türkçe!!! Kalemim, kaðýdým, yerdeki halý, kanepenin üstünde yastýk, Türkçe!!! Duvarlarýmla Türkçe konuþuyorum…
     Kürtçe dinliyor, Türkçe yaþýyor, Türkçe duyuyorum. Gözyaþýnýn dili ne? Ýbranice aðlamak istiyorum yarýn, ertesi gün Lazca…
     Þarabýma, sigarama, yastýða inat, yerdeki halýya inat, ‘Türk’ kýþkýrtmalarýna inat, kafatasý propagandalarýna inat, Kürtçe, Ýbranica, Lazca, hatta tüm dünya dillerince aðlamak istiyorum. Yeter ki notalar otursun yüreðimin bam teline…
     Kadeh, yastýk, pijama, yerdeki halý Türkçe olsa ne yazar? Gözyaþýnýn dili yok, ýrký, vataný, dini yok…
     Kimbilir ben doldum belki, Kürtçe türkü bahaneydi… Þarap, mum ýþýðý, Murathan Mungan bahaneydi…
     Doðru zamanlarda doðru tepkileri koymayý bilmeyen bünye, belki ilk kez müziðin ve halklarýn kardeþliðini baltalayanlara inat doðru tepkiyi koyabilmiþtir anlamadýðý bir dilin notalara serpiþtirilmiþ yazgýsýnda aðlayarak..