Nice muratlar, karlar içinde unutulmuþ ilkbahar
Seherin ilk ýþýklarýyla içime dolan birçok umutlar

Uyku tutmaz, gece bitmez, yastýk kahýrlar içinde
Yatak sabredemez kendi dirliðinde býrakýr eþiðine

Yüreðimin en mütenahi hücresinde zuhur eden aþk
Savurur, harman eder býrakýr, sanki bir hardal baþak

Ýnce bir sýzý kuþatýr her yanýmý bir bak hiç acýmayarak
Kývrandýrýr, sarkýtýr insanlýðýmdan uzaklaþtýrýr, aðlatarak

Ey dertlerin, hengâmesinde seyre dalan maðrur dað
Sen ne olur acýmadan bir kez olsun bak Allah aþkýna

Acýlar bana, dilekler sana, kalmayan onca muratlara
Zaman mühlet verse ne olacak, aþksýz gönül’e kalana

Seninle baþlýyor kuþlar þakýmaya, gül yüzünü açmaya
Karanfiller kokmaya, yaseminler beyaz tenini sunmaya

Baþlýyor atlar dörtnala koþmaya, kuzular koklaþmaya
Kelebekler aþk koklamaya, arýlar çiçekleri için coþmaya

Ey merhamet niye beni unutursun, yalnýzlýðý yaþatýrsýn
Aþkýn acýsýný iliklerime kadar hiç acýmadan kandýrýrsýn