Bitmeyen bir koþturmaca
Nereye kadar sürecekse
Kan ter içinde alýnan nefes
O can kendi sinesinde kafes

Çoðalan akortsuz her ses
Ahenk olmayýnca biter nefes
Ve sonra yavaþça çekilir can
Beden sere sermedir çaresiz

Koþu bitmiþtir artýk heyhat
Ürperti içinde nazar ederler
Bir telaþa garipçe meylederler
Vah çekenler üzülenler olacak

Kurtulduk diyenler muhakkak
Ancak söndü artýk tüten ocak
Ölen insanýn akýbeti ne olacak
Sevenlerin gözyaþlarý akacak

Bir kahýr içinde feryat duyulacak
O hüzün öyle bir yakýnlaþacak ki
Adeta enfes bir zirveyi haykýracak
Geçmiþ misali bir gün unutulacak

Onca kitaplar sahaflarýn olacak
Kalan eþyalar yeni sahip bulacak
Onlarý hüznün sevinci kuþatacak
Her þey unutulacak baki olan kalacak