Hiroþima da kýrýlan...

Yine sirenler çalmaya baþladý.Henüz 4-5 yaþýndaki Ken ve kardeþi Þinci artýk sirenlere alýþmýþlardý.kovalamaca oynarcasýna sýðýnaklara. kaçtýlar arkalarýndan anne ve babalarý da geldi.Babasý savaþa katýlmadýðý ve sadece ailesi için uðraþtýðýndan, diðerleri tarafýndan vatan haini kabul ediliyordu o buna aldýrmýyor,savaþýn kötü bir þey olduðunu þöyleyim karýsýnýn ve çocuklarýnýn karýnlarýný doyurmak için direniyordu. Ken babasýna sordu; baba savaþ ne zaman bitecek? Babasý baþýný öne eðdi sonra gülümseyerek çok yakýnda oðlum, çok yakýnda ! dedi.ken ve þinci oynamaya devam ettiler siren sesleri kesilince dýþarý çýktýlar hayat yine normale dönmüþ gibiydi. Havada uçakla görünmüyordu.birlikte evlerine döndüler.ken in annesi hamileydi.ken üçüncü kardeþini sabýrsýzlýkla bekliyordu.fakat savaþtan ve yeterince yiyecek bulamamaktan dolayý anne yorulmuþ ve halsiz düþmüþtü .ken bunu görüyor ve bir þeyler yapmasý gerektiðini düþünüyordu ama elinden ne gelebilirdi ki ne çalýþabilir nede yiyecek bulabilirdi düþündü ve mutlaka yapabileceði bir þeyler olmalýydý komþusu olan yaþlý teyzeye annesinin durumunu anlattý.yaþlý teyze annesinin alabalýk yemesi gerektiðini söyledi. Bu keni daha da üzmüþtü nasýl satýn alabilirdi ki alabalýðý.önce yakýnda ki köye gitti.fakat pislikten orada balýk hiç mi hiç kalmamýþtý.sonra yanýna þinci yi alýp þehre indi.saraya benzer bir evin kenarýndan geçerken,ken gözü havluda ki balýklara çarptý bunlar alabalýk olmalýydý.hýrsýzlýðýn kötü bir þey olduðunu biliyor ama annesine olan sevgisi de aðýr basýyordu bahçeye sessizce girdiler küçücük havuzdan bir balýðý yakalamak zor olmamýþtý evin sahibi sesleri duymuþ olmalý ki dýþarý çýktý bahçe duvarýndan atlayan iki çocuðu gördü ve durun hýrsýzlar... diye baðýrdý. Ken ve þinci var güçleriyle kaçtýlar izlerini kaybettirdiklerini düþündüler eve vardýklarýnda anneleri hasta yatmýþ uzanýyordu ken sevinçle annesinin yanýna geldi anne! Dedi artýk iyileþeceksin bak sana alabalýk getirdik! Annesinin gözleri doldu .hasta ve yardýma muhtaç olmasýnýn üzüntüsü ve çocuklarýnýn dan karþýlýk bulmanýn sevinçleriydi bu gözyaþlarý.....


Sonra birden kapý çalmaya baþladý ,açýn kapýyý burada olduðunuzu biliyorum,hýrsýzlar...diye baðýrýyordu kapýda ki ses.baba kapýyý açtý kapýda iki adamla beraber, balýðý çaldýklarý evin sahibi duruyordu olayý ev sahibinden duyan baba çok üzüldü .ken ve þinci anneleri için balýðý çaldýklarýný gözyaþlarýyla anlattýlar.balýk sahibi içeride yatan hasta anneyi görünce kalbi yumuþadý çaresizliklerini hissetti ve onlarý affetti .baba hem kene kýzmýþ hem de onunla gurur duyuyordu.annesi için böyle bir tehlikeyi göze almasý övülecek bir olaydý. Ne de olsa daha cocuktu . o gece herkes ertesi sabahýn artýk güzel olacagýný hayal ederek büyük umutlarla uyudu.

Yine sabah oldu. Güneþli bir gündü þinci abisi ken i uyandýrdý. Annesi ve babasý çoktan kalkmýþlardý.anne daha saðlýklý görünüyordu.babasý ise hamallýk yaptýðý arabasýný kilerde tamir ediyordu þinci annesine yardým edebileceðini söyleyerek mutfaða gitti.annesinin karnýnda beklediði bebeði dört gözle bekliyordu nede olsa abi olacaktý hatta ismini bile düþünmüþtü kýz olursa þino, erkek olursa masaþi olacaktý.

Ken dýþarýya çýkmak için ayakkabýlarýný giyerken kapýdan içeri binlerce karýnca girdiðini gördü.çok þaþýrdý bunun sebebi ne olabilirdi diye düþündü yiyecek arýyor olabileceklerini düþündü.sonra dýþarý çýktý gökyüzü masmaviydi. Birden havada gözüne bir þey çarptý.bu bir bombardýman uçagýna benziyordu. Sirenler çalmýyordu.japon uçaðý olabileceðini düþündü.iþte bu uçak tarihe kara harflerle yazýlacak olayýn baþrol oyuncusuydu ;enola gay.......uçaða bu ismi vermiþlerdi hiroþamada medeniyet kasesini paramparça edecek uçaktý bu. Atom bombasýný Hiroþima nýn tam ortasýna atmakla görevliydi. Ken yürümeye devam etti.uçaðý çoktan unutmuþtu bile.Enola gay,bombayý býrakma emrini aldý ve bombayý yavaþça hiroþima semalarýndan saldý. Ken tam o sýrada duvarýn kenarýnda çözülen ayakkabýlarýný baðýný baðlamakla meþkuldu.büyük bir gürültüyle bomba patladý.bir anda ortalýk büyük bir aydýnlýkla kaplandý.bomba büyüyen bir mantar halindeydi.yakýcý bir rüzgar her yaný dalga dalga sarýyordu binalar yerle bir oldu insanlar anýnda kül olup savruldular.kimileri taþlaþtý.kimileri ölmediler ama yürüyen ceset gibiydiler bütün vücutlarý yanmýþ halde hareket ediyorlardý.

Ken yavaþ yavaþ kendine geldi.duvar onu korumuþtu etrafa baktý yanýp kül olmuþtu evler hemen kendi evine koþtu annesini gördü ne olduðunu hala anlayamamýþtý atom bombasý hayallerinden bile geçmemiþti annesiyle sarýldýlar eve koþtular ev yýkýlmýþ ve alevler içindeydi babasý ve þinci kütüðün altýnda kalmýþ alevler yavaþ yavaþ yaklaþýyordu ken kütügü hareket ettirmek istedi ama bir türlü kaldýramýyordu kütük çok aðýrdý þinci abi abi çok sýcak..... kurtar diye baðýrýyordu.babasý ken e artýk býrakmasý gerektiðini söyledi gidin sizin yaþamanýz gerekiyor annen hamile o sana emanet! Dedi
Olamaz sizi býrakmam! Dedi.ama elden ne gelir .biraz daha orada kalýrsa ken ve anneside yanacaklardý. Ken gözyaþlarýyla onlarý orada býrakýp annesiyle uzaklaþtý.þincinin çok sýcak sözleri aklýndan gitmiyordu ne kadar uzaklaþýrsa baðýrýþlarý o kadar keni in kulaðýnda devam ediyordu.her taraf alevler içindeydi korkunç çürüyen cesetlerle doluydu ken çok korktu. Kimsenin olmadýðý bir yere gittiler. Anne yorgun ve yemeðe ihtiyacý vardý.sabahý beklemeye karar verdiler sabah oldu askerler cesetleri temizlemeye gelmiþlerdi. Cesetleri toplayýp denizin ortasýnda yaktýlar ken þehre indi önce yanan evlerinin enkazýndan babasýnýn ve þincinin kemiklerini aðlayarak aldý annesiyle beraber onlara mezar hazýrladý.
Sonra yiyecek aramaya gitti.yürürken bir evin deposuna gözü takýldý.çuvallar vardý.bunlar içinde pirinç olabilirdi içlerine baktý pirinç doluydu ama hepsi kül olmuþtu.önce üzüldü sonra arkadaki çuvallara göz attý onlar yanmamýþtý! Çok sevindi. Annesinin yanýna vardýðýnda onu sancýlar içinde kývranýr buldu doðum sancýsýydý bunlar annesi battaniye leðen ve sýcak su getirmesini söyledi .bir doktor bul! Dedi.ken doktor bulamadý bütün doktorlar hastalarla uðraþýyordu.doðumu kendi yaptýrmak zorunda idi.ken önce korktu ama yapabileceði baþka bir þey yoktu. Anne doðum yaptý.bir kýz çocuðu idi dogan.ismini þinci nin istediði gibi þino koydular. Ken þino yu kucaðýna aldý.þinci diye baðýrdý,kardeþin doðdu ismini de istediðin gibi þino koyduk.çünkü bu çocuðun doðumunu anneden çok þinci istemiþti anne gözyaþlarýný tutamadý sonra þinoyu kucaðýna aldý ve alevler içindeki þehri ona göstererek iþte! Dedi.!senin abini ve babaný bizden çalan savaþýn þehre verdiði zarar bu!
Anne sütü az olduðundan yakýnýyor ve süte ihtiyaçlarý olduðunu söylüyordu.yeterince beslenemiyorlardý çünkü o sýrada yaðmur baþladý.Fakat simsiyahtý yaðmur damlalarý; seneler sürecekti radyasyon etkisinin en büyük sebeplerinden biriydi bu.
Ken yaðmurun siyah olmasýna çok þaþýrdý ve ürperdi neler oluyordu? Þehre indi süt aramaya koyuldu.bir evde temizlik iþi buldu karþýlýðýnda süt alacaktý ev sakinlerinin kendi aralarýnda konuþtuklarýný dinledi artýk hiroþimada bir tek ot bile bitmeyecekti burasý yaþanýlmaz bir yer oldu çok üzüldü nede olsa kendi memleketiydi iþi bitince ev sahibi bolca süt verdi.sevinçle annesinin yanýna döndü þino annesinin kucaðýnda hareketsizce yatýyordu anne sessizce oturuyordu ken anne süt getirdim diye baðýrdý anneden ses yoktu yaklaþýnca þinonun bembeyaz ve soðuk simasý gözüne çarptý annesi acý içinde fýsýldadý artýk süte gerek yok oðlum þino öldü....
Ken onlarýn þimdi beraber olduklarýný düþünüyor ve savaþsýz mutlu bir dünyadaydý onlar bundan emindi.


Ken ertesi gün þehri dolaþtý birden saçlarýnýn top top döküldüðünü far ketti, sebep neydi? Bir türlü anlamýyordu.yeterince yiyemediðinden di belkide. Þehrin yukarýsýndaki eski çayýra gitti.kendini çok iyi hissetmiyordu midesi bulanýyor,yýkýlacak gibi oluyordu.çayýr kapkaraydý ürperdi çalýþtýðý evin sakinlerinin söyledikleri aklýna geldi gerçekten bir tane bile ot bitmeyecek miydi yine baþýný dönerek yüzüstü yere yýðýldý.baþýnýn tam üstünde yapraklarý yeni çýkmýþ bir fide gördü Aman tanrým! Meðer yalanmýþ!ot çýkýyor!yaþasýn dedi. Sevinçle otu seyrederken vücudunun uyuþtuðunu hissetti gözleri yavaþça kapanýyordu. Hadi gel artýk! Dercesine kardeþi þinci,þino ve babasýyla onu çaðýrdýðýný görürü gibi oldu.Geliyorum dedi ve koþtu


Bu savaþlardan sonra yaþanan öykülerden birtanesi insanlýk insanlýða katliam yaparken bizler ya sustuk yada seyrettik neden cenneti hayal ederken gerçek cenneti burasý yapmýyoruz sevgi dolu nesiller için yaþamak varken birbirimizi yok etme çabasýndan vazgeçmemek neden ? bu sorularýn sorulmadý bir zamana özlem duyarak yok olmamalýyýz