Sevdalý Sümerbank basmasý kundaklarýn, çiçeklenip sarýlmasýydý ilk sýcaklýðýmýz.. ve ciðerlerimize koþan havanýn kokusu; ilk - hoþgeldin... - Göbeðimizde domuran kanýn rengi ve cýyak cýyak ilk sesimiz..

Annemizin ilk sütü; aðýzýmýz.Annemiz inekleri saðardý önce. Ellerinde buzaðýlarýn hak kokusu. Biz annemizi saðardýk sonra midemizin bakracýna. Dudaklarýmýzda annelik hakký kokusu.

Seçeneksiz bir sevdaydý büyüdüðümüz. Bir seksek oyununda , el taþýmýzýn kaldýðý oyun karesiydi yaþam. Akþam ezanýnda annemizin çaðrýsýna seke seke gittiðimiz çok acýkýlmýþ bir sofra. Bir Temmuz akþamýnda saklambaç oynarken düþtüðümüz harman yeri depremi...

Hemen yanýbaþýmýzdaki þosesden otomobiller geçerdi.Ýçlerinde baþý açýk kadýnlar , kibar beyler ve alycý çocuklardý yaþam. Biz sap samanýn içinde karaltýlardýk otomobil farlarýnda. Yýllar yetmiþleri dönüyordu, çakmak taþý düvenlerde. Biz düven taþlarýný bileyen baþaklarla söndürüyorduk yýldýzlarý. Güneþ Sümerbank basmasýnýn çiçeklerini solduruyordu Kýzlar Sivrisi'nde. Çakmak taþlarý yýldýz yýldýz gökyüzüne kaçýyordu.Zühreler sabah yýldýzýmýzdý. Çobanlar sürülerinin yýldýzý.

Hatýrý sayýlýr, geleneksel bir aile büyüðümüzdü güneþ. Suç iþleyenler, önce ondan utanýrdý.

Yetmiþleri dönüyordu, çakmak taþý düvenler. Yaþam , aðzýný açmýþ , çocuklarýný uçuruyordu yuvadan.

Kýsasa kýsas, sabahlarýný karartýyordu , bu ülke.Gündüzlerini geceye katýyordu; sorgusuz, yargýsýz. Bu ülkenin denizlerini geziyordu çocuklar. Bir 6 Mayýs þafaðýnda tutuþuyordu denizlerin ufku. ve kýpkýzýl bir güneþ, kulaðýna küpe diye takýyordu tutuþan 6 Mayýs þafaðýný. Hýdýr ile ilyas denizleri ölümsüzlük suyunda yýkýyordu.

Massey Fergusson marka traktörler, at arabalarýna yol veriyordu yavaþça. Amerikan süt tozu kokuyordu hava. Bizim inekler -tu kaka-ydý. Ecevit'le Demirel'in kavgalarýný pilli radyolarýn cýzýrtýlý ajanslarýndan topluyordu babam. Elektrik seksenleri bekliyordu Ankara'da. Biz gaz lambasýnýn ýþýðýndan bakýyorduk gecenin karanlýðýna.. Erbakan'nýn kadayýfý, bir türlü kýzaramýyordu nedense. Ýbrahim Tatlýses, ayaðýna yeni kundura giyiyordu henüz. -Bir baþkadýr benim memleketim- Ýbranice bir ezgiydi Kudüs'te.

Hasan Ali Yücel, soldurulmuþ köy çiçeklerine yanýyordu; biz bilmiyorduk. Can Yücel , yaþamýn yüzüne düþmüþ taze bir çýnar fidesi.

Biz, büyüyorduk; bir sevdayla elele .Acýlarýmýz büyüme arasý kabusumuzdu.Derken azaldý büyümelerimiz; törpülendik sivri yerlerimizden. Yýllar seksenlere akýyordu, utana sýkýla. Biz içimize büyüyorduk. Kanýyordu yetmiþler soluk soluða.

Uykusunu tüneðini yitirmiþti zaman. Biz þaþkýn, ölüyorduk... Bir Çorum yanýyordu, bir Maraþ; Ýstanbul hepten yitik, Ankara kapkaraydý. Bu, ülke denen koca köyün her sabahý yanýyordu.

Yatýlý bir okul gecesinde, polisle gidiyordu Gülsen. Hastane morglarý, yaþ sýnýrýnýn kaldýrýlmasýndan utanýyordu. Mezarlýk zebanileri koyunlarýna giren genç ölüleri kusuyordu.

Arka bahçeler, hayýrlara vesile belleniyordu. Gübreleniyordu yeþil yeþil.

Asker elini kulaðýndan çekip, tetiðe uzatýyordu. Sabhlar haki yeþile kesiyordu, ödünsüz. Picasso , býyýk altý sýrýtýþlarýný çiziyordu saygýsýzlýðýn. Güneþ bir baþka dünyaya sürgün doðuyordu.

--Benim memurum iþini bilir- diye esiyordu Ankara rüzgarlarý. Koca ülke kasýrgalarda savruluyordu. Biz, iþini bilmeyen memurlarýn hükümsüz imzalarý gibiydik hayatýn sözleþmesinde.

Ülkenin arka bahçeleri yeþilimsi bitkileri büyütüyordu artýk. Haki yeþil ýlýmlý islam yeþiline boyuyordu baþörtülerini...Amerikanýn yeþil kuþaklar sevdasýna yanýyordu Ortadoðu... Yeþil yeþil petrol kusuyordu ölüm. ve bir cadý kazaný kaynýyordu bölgemizde. Kaynataný gencecik ölülerdi.

Yýllar dijital zamanlarý görüyordu ekranlarda. Dijital saatlar yanlýþ ayarlanmýþ; geriye dönüyordu zemberek.

Derin dehlizlere düþüyordu ülke... Yarasalar, sýrtlanlar gülüyordu, ha bire.. Gülüþleri çýðlýktý, gülüþleri ortaçað, gülüþleri ölüm....

Herkesler ölüyordu. Ölüyordu , ölüyordu......