Korkmadan sevmek istiyorum. Kendimi vererek, koparak parçalarýmdan yeni parçalar ekleyerek kendime, sevmek istiyorum. Çünkü biliyorum satýn alýnamayan çok az þeyin kaldýðýný dünya da ve bunlarýn en deðerli olanýn sevgi olduðunu da biliyorum. Etiketlemeden hor görmeden yalnýzca yürekleriyle görsün insanlar istiyorum sevgiyi. Memleket istiyorum hamuru sevgiden yoðrulmuþ.

Yüreðim aðrýyor sevgisizliði gördükçe. Gördükçe çaresiz çocuklarý, evlerine ekmek götüremeyen babalarýn gözlerindeki hüzünü,içim bir baþka acýyor. Memleketin her yanýn da farklýlýða tahammül edemeyen insanlarý, kavgalarý linç giriþimlerini görünce; lanet okuyorum kavgalara. Ýllaki dövüþülecekse barýþ için dövülsün,öldürülecekse illaki bir þey savaþlar öldürülsün. Sýkýlacaksa bir kurþun, karanlýða cahilliðe sýkýlsýn. Memleket diyorum ,istiyorum ki Cahit Sýtký'nýn þiirindeki gibi olsun. Böyle memleketler kuruyorum kafam da. Böyle memleketler de neþeli türküler söylüyorum. Sonra sýzýlanýyorum.

Dedemin buðulu sesi geliyor aklýma. Eskiden diyor böyle deðildi. Yalnýzca tek cümle, gözleri pencerenin uzaðýn da. Sormuyorum eskiyi, þimdinin yalnýzlýðý sýzatýyor içimi. En azýndan diyorum dedem dalýp gidebiliyor eskiyi. Oysa bizim sýðýnacaðýmýz eskiler yok.

Yanlýþ zamanlar da doðduðuma inanýyorum. Ya da ben yanlýþým zamanlar doðru bilmiyorum. Ana haber bültenelerinde izlediðim memleketi istemiyorum. Kardeþliðin yalnýz dudak ta 3 hece olan bir kelime olmasýna tahammül edemiyorum. Sevgi istiyorum içten sevgi.

Korkmadan sevmek istiyorum, korkmadan sevilen bir memleket istiyorum. Ve artýk diretiyorum 'Kardeþ kavgasýna nihayet olsun'...