Ruhumun mahzunluðu neler söylüyor
Kalbim hicranýn demiyle hüzün içinde göçüp gidiyor
Umutlarým hazanlaþýyor, hasret dur durak bilmiyor, çare bekleniyor
Artýk sancýlar fevkalade acý veriyor, gönlüm sayfalarýný dürüyor ve öyle titriyor


Nedamet içimi kemirerek çürütüyor
Nereye nazar eðlesem, hazan halime refakat ediyor
Dil susuyor, yüreðim aðlýyor, elem sinemin sýzýsýyla belimi büküyor
Ne yapsam çaresi yok, müþkül olan sürurun garipliðinde aþký anýyor, yanýyorum


Kalan nefesim hüzün içinde eriyor
Ne günler geçiyor ve ne de yýllar efkârýmý yeniyor
Dert letafetiyle ruhumda filizleniyor, çile kalbimde ikamet ediyor
Kime yönelsem, kederimden söz etsem, hali fakirliðimi ayan ederek göçüp gitsem


Ne kadar hakir görseniz haklýsýnýz
Ömür defterine mütemadiyen hazzý sürur yazsanýz
Zevki tadýmýn ve hissiyatýn ruhuma akseden sancýsý ne kar ediyor
Düþündükçe içim daralýyor, merak havsalamý burkuyor, yüreðim sessizce aðlýyor


Mýzrabý hangi tele dokundursam
Nefesin hicranýný neyin hüznüyle gönüllere býraksam
Hissiyatýmýn gözyaþlarýný tuval üzerinde renklerin aþkýyla akýtsam
Ruhumun sancýsýný, kalbimin sýzýsýný, melalin o esaretini kim hakkýyla anlatacak


Elbet bir gün dil þad olarak akacak
Edebin sezgisiyle, yüreðin hýçkýran sesiyle, lal olacak
Aþk letafetiyle kalbimin sahifelerinde hazzý sürurun ülfetine kanacak
Vakit sabra bakacak, kanaat çileyle hasat olacak, vuslat halimde aþký nefes olacak


Böyle sefil halimi ibretle yâd edin
Mýsralarýn muhtevasýnda serdedilen kelimeleri anlayýn
Mazinin suhuletine kanýn, atiniz için korkmayýn, coþkuyla nefes alýn
Kimseyi ayýplamayýn, bahtýn gelecek vaktinde sizlerde hicrana kanarak yaþamayýn



Mustafa CÝLASUN