Sadece bu baþlýða bakarak bu yazý okunur mu? 'Ýnsan' baþlýklý bir denemeyi neden okur, neden okumayýz?

Ýnsan, sýklýkla eylemsel bir yalnýzlýkla sabit herhangi bir duygu arasýnda salýnmaktan öteye geçemez...
Arada da nedensiz çoþar, nedensiz ölür ve nedensiz yaþar...
Yaþadý yaþayalý yakarýr durur insan...
'Ýnsan insanýn kurdudur' demiþ ya Hobbes; yanýlmýþ mý? 'Mutlak insan' olmadýðýna göre yanýlmýþ olamaz deðil mi?
'Mutlak insan' yaratmak deðil midir medeniyetin veya dinlerin derdi...
Öyle ki bu yolda bir çok insan feda edilebilir...
Ýnsandan hem deðiþmesini hem de mutlak olmasý isteyen bu 'hayat' denen düzeneði yaratan da insandýr...
Bir insan 'insan' üstüne neden düþünür?
Hapisteki de insandýr ve yaþar...
Kumsalda kýçýna beyaz kum kaça kaça güneþlenen de insandýr ve o da hem de ayný anda yaþar...
Bir gün herkes 'mutlak insan' olursa insanýn 'tek' olma özelliði, yani insan olma özelliði kalmaz... Bu durumda bir ilk ve sonsuz yaratýcýya da ihtiyaç kalmaz ya da bu yaratýcýnýn sayýsý artar...

Bir insan 'insan' üstüne neden düþünür?
Bir insan 'insan' baþlýklý bir denemeyi neden okur?