Bitmeyecek bir yolun yolcusu, þafaklarýn sancýsýnda ah etmeyen bir sýzýyým
Ne vakit nefeslensem, hasretin didarýyla hemhal edip, gönlüme yönelsem yanarým
Ne hýçkýrýklarýn, ne hazaný andýran umutlarýn, hatta o an duran zamanýn acýsýyým
Hangi yöne baksam, ufuklarý koklasam, kalbimin sahibine iltica ederek ferahlarým



Sabrýn tesbihatý sineme neler iþliyor,dil çekiliyor, gönül bilmem ki niye susmuyor
Maksat ve mana için feveran ediyor, kýt aklým cehdime kifayet etmiyor,hal bitiyor
Ýdrak fakirlik içinde seyrediyor, ruhum ibreti nazarla temaþa ediyor,neler söylüyor
Mukayyet olan bir zaman için, bir gül-i nihal açacaktýr bilmem ki kimin için diyor



Gidiyorum sessizliðin iklimine, nefes nefese periþanlýðým sudur edince eðleniyorum
Ruhumu gapzeden sualleri ziknimi avaleþtiren saikleri içinden çýkýlmaz müþkilleri
Sazýn içli iniltisinde, sözlerin ahenginde halin edebi çehresinde bir bir güfteliyorum
Mahþeri bir kalabalýða çýkmak için merak ve haþyetin inhizarýnda nöbetleþiyorum



Düþlerin saðanaðý, umutlarýn solgunlaþtýran aðýtlarý karþýma çýkýyor ve soruyor
Vakit kim için var, ruhun cenahýnda arlaþmayan mana kime ne kadar yarar diyor
Nefes ve telakkiler içinde korlaþan nefs, aþk ve mahsuda ihsansýz mý ulaþacaktýr
Ne nar cehennemi izhar eyleyen bir iftihardýr, ne har cennet için aþksýz zamandýr



Gönül yolculuðu, yolun emniyeti ve aidiyeti için dilenen ve gayrete ekilen manadýr
Toprak yalnýz nebat için var edilen telakki manadýr, yoksa sevda niye manidardýr
Yük, ruhun ve gönlün hasretine düçar olan bir geçmiþ zaman içinde yadý anlamdýr
Ne meþakkatlar vardýr derdin sultaný niye fermandýr hesap içinde geçilen zamandýr



Mustafa CÝLASUN