"Servet düşmanı, millet düşmanı, ezan, bayrak düşmanı" diye gruba bağlılık duygularınızı bilişsel düzeyde azalttıkları gibi; Yine "vatan sevgisi, millet sevgisi ölürsem cennetliğim gibi şehitlik" söylemleriyle gruba bağlılık temelli utanma duygularınızı bilişsel olarak çoğaltırlar.
Bu söylemler ezme, ezilme karşısındaki dirençleri kırıcı "yatıştırıcı" söylemlerdi. "Karşılık beklemeden iyilik yapacaksın" gibi afyonlu, kölece söyleşili düşünceler, şu türden sözle aşacaktı. "Almadan vermek, Allah’a mahsustur". Bundan daha sofistike ide sel bir söz olur muydu?
Eksiğini tamamlamak için çevreye yönelimli kişiler, kolektif alanda bu eksiklerini birbiri üzerinde karşılıklı transfer emek ve emek gücü üzerinde karşılıyorlardı. Transfer emek çevredeki kişiler üzerinde düzenli bir bağıl dolaşımla kendi üzerine kendi etkimeli bir sağlamaydı.
Oysa kolektif sistem her şeyi ile az çok bilinen bir yol, yöntem olmuştu. Adresliydi. Kütle çekimi gibi kişileri bir araya çekiyordu. Bir araya çekilen kişilerdi kütle ile yapı çevrimi hızlanıyordu.
Yapı çevriminin hızlanması her bir kişi ile kişisi birim zamanı çok daha fazla parçalı yapı haline
Kolektif alan kolektif emek gücü üzerine mülklü mülksüz diye parçalı edilmişti. Kolektif emek, kolektif kapasiteyle; kolektif yapabilirlikti. Mülksüz lük duygusu kişileri kolektif alandan ıraksatan düşünceydi. Iraksama mülk sahibini yakınsatan düşünceydi.
El mana anlayışlı düşünme mantığını oluşan zehirli söylem ve anlayışlar günümüze kadar hep efendiler egemenlikle PAYLAŞTIRMA savaşları ve PAYLAŞTIRMA mücadelelerine dönüşmüştür.
