"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, kağıda dökülmüş, kâğıt israfı edilmiş halidir." Jean-Paul Sartre"
"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, kağıda dökülmüş, kâğıt israfı edilmiş halidir." Jean-Paul Sartre"
İşte olup biten şuydu. Pratiğin verdiği bilgi imajı içinde üretim yapmanın imajı daha çok baskındı. Temel geliştirici ve temel beyinsel dönüştürücü olan sürdürülebilirlik, üretimden gelen imajın soyutlamalarıydı. Sisteme kolektif iliği veren anlayış şuydu; grubu yaşat ki yaşayasın. Bu imaj şimdi de zıddı durumla; gemisini kurtaran kaptan, deme imajına,
Bilgi, buluş, tasarım, araştırma geliştirme şu veya bu biçimde, eninde sonunda insanlığın gelişmesi ve insanlığın kullanımı oluyordular.
Üretim hareketi olan eylemler, kişisi aklı, kolektif aklı, teknik teknolojileri etkiliyordu. Kişisi akıl ve kolektif akıl da; üretimi, bilişi, buluşu ve teknolojik eylemleri etkiliyordu. Bunlar bir sarmal ve zorunlu
Kişiler kolektif üretim hareketi içinde gördükleri bu tür kolektif üretim gücü nedeniyle, kişi sahipli bir üretim gücünü kurguluyordular. Böylece kişi sahipli kurgu anlayışına sarılan kişiler, ortamın egemeni olacak monarşin bir kişi anlayışını ön plana aldılar. İkinci ittifaklar monarşin ittifaklardı.
Kolektif alan kolektif emek gücü üzerine mülklü mülksüz diye parçalı edilmişti. Kolektif emek, kolektif kapasiteyle; kolektif yapabilirlikti. Mülksüz lük duygusu kişileri kolektif alandan ıraksatan düşünceydi. Iraksama mülk sahibini yakınsatan düşünceydi.
Eğer boşluk bir birim, dolulukta bir birime kıl payı kadar yakın durumla 0,99988 değerinde olsun. Yani bu durumda doluluk boşluktan 0,00012 sayısı kadar eksik veya azdır veya küçüktür ya da hafiftir. Sıcaklıktır, soğukluktur. Daha yoğundur az yoğundur vs.
Zaten monarşi de bu bilinenler üzerine "farklı bir paylaşım" şekli ile inşa oluştu. Neydi bu farklı paylaşım? Kolektif emek eksenli iradenin pay ve paydaşlığı yerine; mülk sahibi iradesine göre paylaşmayı esas almaydı. Sistem kolektif özneleri mülklü olanla mülkü olmayanlar diye ikiye ayırdı
