Diplerde Puslusun
Paslı deniz fenerlerinin ayaklarında / Akıntıya inat tutunuyorduk midye hallerimizle /
Paslı deniz fenerlerinin ayaklarında / Akıntıya inat tutunuyorduk midye hallerimizle /
Çocukların duyguları olmaz derler doğru mu anne? / Onlar ellerine cam battığında ağlar,
Bisiklete binen bir çocuğun; / "Bak ellerimi bırakabiliyorum" diyip, /
karanlıktı şehir, / uzaktan ölüm sesleri geliyordu, / bir annenin
Yontma aşk devrinin insanları değildik belki; / Ama karşımıza hep "taş" kalpler çıktı...
İlk iş dünyayı kaldıracağız sırtımızda / Ağır sayılmaz; yedi milyardan fazlayız nasılsa
Suskun/sus pus çocuklar geliyor.. / Yüreklerinde metal sertliği.. / Yüzlerine