"Yazar dediğin, beyninin içinde cenaze töreni provası yapan bir palyaçodur." – Milan Kundera"

Şiir > Bireysel

nötr

Sorgu

Yeni bir hayat mı başlayan? / Yoksa, tükenen defterin özeti mi okuduklarım?

üzgün

Gri Gül

Koyabilecek misin başını rahatça yastığa / Gecenin gözleri dikilsin karşına /

üzgün

Görmeden Sevmek

Gecenin yarısı başlıyorsa, çığlığım duyulsun diye değil, / Çagırmalarım ise gelmen için değil,

umutlu

Sevgi

huzurla ilham barışmıyor / ilham huzuru kıskanıyor / ben burdayken

üzgün

Bir Avuç Kül

Külden ateşe göçüp gider yaşamım / Bir avuç toprağı özleyen, unutulmuş dünler düzinesi

karamsar

Bilirim

Neredeyim? / Ya da nerde olmalıyım? / Vücut mudur mevcudiyet

üzgün

Günah

Sevmeden ölmekmiş ah en büyük günah / Seni sevdim diye etmedim birgün ah

nostaljik

Yuvarlanan

Aynı Ekimden / Benzer Kasıma, / Oradan tıpkı Aralığa

Başa Dön