Şiir > Bireysel
üzgün
Ben burdayım
Ben burdayım, /(a)’sı düşmüş bir uykuda, / Uyurken herkes, /Kendi coğrafyasında, /Yitik,
üzgün
Hiç Bir Yere Gitmem Yüreğinden
sevdaya postu serdim bu akşam / tadı deminde sevdalarım var kadehimde
karışık
Suskular (VIII)
Benzerim olmasından çekinir yüzüm, /Kendine ait oldukça.. / Işıklarını yakmak gerek şehrin,
üzgün
Benim de Kopyalarım Vardır
Aynısı değil ,sadece benzeriyim aslımın. / Aslımı unuttum ben ne zaman asıldım ki...
üzgün
Yok Gidecek Bir Yerim
Kalmamıştır artık gidecek hiç bir yerim... / Sınırlarımı aşmaya çalışırken , kendi sınırlarım
üzgün
Yürekten Sesler.
Anlıyorum galiba… Galiba gidiyorum… Yıllardır sessiz kaldım… Üstümü gece örttü her gece… Anlıyorum, anlıyorum galiba… Bu
karamsar
Kalbin Bedene İhaneti
Ölümün kurtuluşa dönüştüğü an sömüştü hayata dair son umut, / Şarkılar susmuş,zaman yavaşlamış,
üzgün
Suskular (III)
Yalnız yaşadığımı sanıyordum, /Yalnız değilken daha, / Mum ışığında, /Acılarım duman, /Üşüyen evde..
karamsar
Yaş mı Yoksa Yaşanmışlıklar mı?
Yaş mı yoksa yaşanmışlıklar mı? / Yaş fiziksel bir değişim sürecini ifade eder-benim