"“Yazmak, kelimelerle kâbuslarını boyamaktır; okuyucu da patlamış mısırını alıp bu tiyatroyu izler.” – Franz Kafka"

Şiir > Deneysel

üzgün

Dolunayda

Yazmayı beceremediğim bir gecedeyim yine. / Kelimeler uzaklaştıkça, giriyor kanıma. /

üzgün

Araf1

araf...bildik bir nara ağıyorum...haber ola... / tükettim zira sendeki beni bu sinde

karamsar

Haykırmak Sessizce...

aslında çaresizce bir haykırıştır her suskunluk. susmak daha anlamlıdır bazen ağzımızdan çıkan iki kelimeden, o iki

olumsuz

Sorulmamış Sorularım

Cevaplayacak kimsesi yoktuprefix = o ns = ""urn:schemas-microsoft-com:office:office"" / / Sorulmamış sorularımın / Birbirine iyi yolculuk

üzgün

Hayatın Tam Ortasında

Yalnızım yine.yapayalnız...hava yaz…sıcak,insanlar denizde…ben yaşlı bir beden gibi terkedilmiş bir evde.hava kış…soğuk,onlar evlerinde,hep birlikte soba başında,ben

üzgün

Bir Şiir Daha Yare'me

Bilmiyorum neden!Her gece yatağıma uzanınca garip bir hüzün kaplıyor içimi.Bir korku böyle soğuk soğuk terliyorum.Ellerim buz

dramatik

Deli Bir Gün

düşün ki yaşam yok aslında, / amaçsız dünyalar çok uzak, /

üzgün

Bursa

BURSA / Kalabalık bir masa başında oturup / Seni mısralarımda

olumlu

Sen ki

sen ki kutsayan ağartan ve başlatansın / selamlayan donatan ve onaransın

olumlu

Maruana

Ne güzel kadınsın sen Maruana / Sarhoş edersin dudaklarıma her dokunduğunda

üzgün

Anlaşılmayanlar

Az önce yalnızlık kapımı çaldı, tebessüm ederek yüzüme baktı ve bir yabancı gibi içeriye girdi. Kaldığımız

üzgün

ask koru

Carptim biliyorum, sucluyum / Kusura bakmayiniz / ben devirdim iskemleyi

düşündürücü

Ruhunu Kaybeden Adam

RUHUNU KAYBEDEN ADAM;......... / Uykulu gözlerle dışarıya fırladım. Herzamanki alışkanlıkla dış kapının eşiğini

üzgün

Sustum

Aşkımın sıcak günlerinde / Kimi gölgeler aradım / Güneş görmemiş

Başa Dön