Şiir > Deneysel
karamsar
Sevilmiyorum
keyfiyen hiç bir şeyin beni sevmediğine, / hatta benimle ilgilerinin bile olmadığına inanıyorum,
karamsar
Paradox
Ne zaman okusam yazdıklarımı, dönemiyorum geriye, bu kadar yeter diye / Yazamıyorum artık
düşündürücü
O, Gücü Kendinde Gizli; GİZ!...
Başından beri; / Anlaşılmaz bir evrim, / Anlaşılamaz bir değişim,
üzgün
Hücremin Penceresindeki Perdem
hücremin penceresindeki perdem / seninle seviyorum karanlığı / seninle güzel
üzgün
Yıllarımı Yedin Bir Günümü Daha Yedirmeyeceğim Sana
Günler ayları kovalıyor, yıllara kucak açıyordu. Birden yok olmuştun. Yaşanmamış duyguların zil karanlık boşluğunda, yol arıyordun…
üzgün
Dile Geliş
Uyan sevdiğim uyan, uyumanın zamanı değil bu gece, / Terkedilmişlikler dile geliyor zamanların ötesinde,
nostaljik
İnceden İnceye
bir sevgilinin kolları arasında / çıldırasıya ıslanmak istiyorum / bulutlar
üzgün
Kendine Yabancı Çocuk...
iyice durgunlaşıyor gece, her saniyesinde biraz daha derinliğe iterek beni / İçimdeki en
