"Yazar dediğin, kalemini kılıç gibi kullanır ama sonra unutur, mürekkep lekesi parmağında kalır." - Cemal Süreya"

Şiir > Modern

üzgün

Anneme

Yine gizliyorsun ellerini, / ellerinin uykusuzluğunu, / parmaklarının korkusuzluğunu.

karamsar

Sanaldın...

adını bile bilmiyordum... / sanaldın... / gerçeğim diyordun...

mizahi

Basmahane

Bir sarhoşun oltasının / Sarhoş sinek iğnesinde / Gökyüzüne doğru

olumlu

Sen...

Gökyüzüne doğru hızla atarken adımlarımı / Ve düşlerken güneşte yüzünün varlığını

üzgün

Eiffel

Ben bir Queen şarkısının intihar adlı caddesini / bir salyangozun gözyaşı ergenliğine sakladım!

Başa Dön