|
|
• İzEdebiyat > Roman > İyileşme Romanı |
1
|
|
|
|
|
Sesimi duyurdugum herkese günaydın... |
|
2
|
|
|
|
|
Canım.
Gerçekten yanında olmam gerekiyordu.
Seni battaniyeye sarıp sarmalamam ve de.
Eline, sıcak içilesi bi' şey tutuşturmam... |
|
3
|
|
|
|
|
boş gözlerle baktı yokuşun aşağısına doğru, donuk gözlerinde beyninde gezen uğultular; İnsanlar kaldırımlarda yanından geçiyorlar, içlerinden bazıları " Merhaba Umut " diyor, birşey söyleyemiyordu öylece bakıyordu... |
|
|
|
Anasayfa
