• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
2321
|
|
|
|
|
Uyuyabilmeyi özledim sana
Uyuyabilmeyi özledim iyi gecelerinle |
|
2322
|
|
|
|
|
Tam da birtanem demiþtim sana... |
|
2323
|
|
|
|
|
Seviyorum demene inanmalýydým... |
|
2324
|
|
|
|
|
Ya o güneþle buluþmasý ? Onunla dansýna ne demeli?
Kýskanýrým çoðu kez onlarý.
Ayrýlýrken bile O'ndan
sarý, turuncu renk cümbüþüdür yaþadýðý.
Hüzün yoktur bu ayrýlýkta, çünkü az sonra
çocuðunu baðrýna basan ana gibi
karþýlayacaktýr doðacak ayý... |
|
2325
|
|
|
|
|
Bana yaþadýðýmýz bu aþký helal et sadece... Baþka bir þey istemiyorum senden... |
|
2326
|
|
|
|
|
Hüznün bir dalý olsa kýrýlmazdý demiþim her seferinde. Neden mi? Fark etmiþim ki beni gecelerde tutan hüzün olmuþ. Hüzünle olgunlaþmýþým, kendimi bulmuþum. Kimi zaman nasýr tutmuþ yüreðim kimi zamanda yaralarým tekrar tekrar kanamýþ. Kimse |
|
2327
|
|
|
|
|
Herkesin kapýlýp gittiði, delice akan akarsuya benzeyen zamanýn sahibi olan hayatý izlerken gördüm her þeyin karanlýðýný.
Zaman hayatýn, aþk insanlarýn karanlýðýydý.
Hayat, insanlar sayesinde deðer kazanan parçalar taþýyordu içinde. Ýnsanlarsa, onlarý Tanrýlaþtýran düþlerine sýðýnýyorlardý, gözlerini hayata kapayarak.
Karanlýk hayatta gözlerini kapatýp kendi Tanrýsý olan ve kendine yeni bir hayat kuran insanlar mutlu oluyordu ancak.
Ýçiçe geçmiþ iki negatif, bir pozitif doðuruyordu. Ne aþk olmadan hayatýn deðeri vardý, ne hayat olmadan aþkýn. |
|
2328
|
|
|
|
|
Karýnca azmi ve örümcek þefkati yüreðimde, elimde ayrýlýk namýna bir sarý gül ile keþfe çýkmýþtým.
Hayýr ola þer ola, Rastgele...
|
|
2329
|
|
|
|
|
Taze bir gül goncasýnýn kokusu
Topraða düþen ilk yaðmurun telaþý kadar karmaþýk
Son kalkan vapura yetiþme telaþý gibi heyecanlý
Issýz ormanlarýn saflýðý kadar temiz bedenin
Bugün yaþýyorsam yaþama nedenim |
|
2330
|
|
|
|
|
Gün doðmasýn diyarýmda gezerken
Salýnda gel gözlerini süzerken
.......................................................
....................................................... |
|
2331
|
|
|
|
|
Ne kararsýn gökyüzü ne sessizlik çöksün geceye
Iþýl ýþýl olsun her yer sevdalýmýn gözleri gibi ýþýl ýþýl |
|
2332
|
|
2333
|
|
|
|
|
Ne zaman seni düþündüm ve buldum; gözüm gönlüm aydýnlandý, sende kendimi gördüm, yine yarýným sen oldun ve bende sen!
|
|
2334
|
|
|
|
|
Akþam oluyor yine, gülücüklere gebe kalmak isterdim oysa yine akþam oluyor ve damlalar beni bekliyor. Gitmeliyim. Geceye yine adým atýyor ayaklarým, yüreðimde ayaklarýmýn peþinden bir mumda gizli kalan anýlarýma sýðýnýyor, ne yapsýn? |
|
2335
|
|
|
|
|
Onca sözler söyleyene sözüm yok
Git demeye dilim varmaz yüzüm yok
Bu acýya dayanamam gücüm yok
Gideceksen bir kurþun sýk kabulüm
|
|
2336
|
|
|
|
|
Yazmasamda belli icimde adý
Onsuz olmuyor hic hayatin tadý |
|
2337
|
|
|
|
|
Bugun gonlum bir tek sana Istanbul |
|
2338
|
|
|
|
|
Anla iþte; bir yanýmýn kanamasýný artýk istemiyorum. |
|
2339
|
|
|
|
|
Gittin... Ben burukluðumla kaldým uykularýmda. Akdeniz sessizleþti her býrakýp gidenin arkasýndan yaptýðý gibi. Yaðmurlara teslim etti kendini. Onca gidenin arkasýndan yapýlmasý gereken gibi. |
|
2340
|
|
|
|
|
Avucunu açma yaðmura ters çevir
Çekme elini bir kaç damla düþsün
Her damlaya ezberlettim seni
Býrak þimdi ellerinden öpsün |
|
Anasayfa
